Mecz się odbył

BLAZERS (33-23) @ THUNDER (37-19) 111-120 

OK. Lecimy do Oklahomy. Back-to-back w Oklahomie, to już było i nie skończyło się dobrze. Ponawiamy. Po wstydliwej porażce w Dallas, która spada głównie na sztab trenerski  - 15 plus nie wystarczyło w czwartej kwarcie, Stotts za długo trzymał nieefektywny unit, a Lillard niepotrzebnie forsowany na początku kwarty, przez co wrócił za późno i ostygł. Po trade deadline, które innym dało poważne wzmocnienia - chociażby taki Tobias Harris - można, mr Olshey?. Przed meczem z GSW i ASG. 

Dzisiaj mecz się odbył i tak można podsumować. Nie będzie pozycjonowania akcji w scenariuszu, nie będzie highligtów - są na ESPN, a i tak tyczą kibiców OKC. No chyba że fan Portland lubi się masochizować. Zawody od początku do końca pod kontrolą gospodarzy. PG13 i RW0 zbierają po triple double, niszcząc psychikę Blazers. Faktem jest,  że PTB przyjechali wymęczeni i rozgoryczeni wynikiem poprzedniego spotkania. No ale to nie przysłania wszystkiego. Pozostawiam wam miejsce na krytykę zawodników i sztabu trenerskiego gości.  Teraz trochę o przyszłości. 

Kalendarz i sposób budowania taktyki meczowej PTB wskazuje,  że będą teraz nieco ciężkie czasy. Dzisiejszy mecz przekonuje, że potencjał nie jest wystarczający na wygrywanie z takimi teamami, jak OKC, GSW, DEN, BOS, PHI czy TOR. I już nieważne że b2b. Lillard i McCollum przy skoncentrowanej obronie  przeciwnika, podwajaniu, zamrażaniu, przy nawarstwiającym się zmęczeniu własnym, będą generować straty i niecelne wymuszone rzuty. Bo...

Nie mamy frountcourtu. Czy ktoś jeszcze pamięta, dlaczego Drexler i Porter to zrobili? Bo mieli Kerseya, Williamsa  i Robinsona z przodu. Kogo mają obecni liderzy? Aminu i Harklessa... i dwóch wysokich białych braci Leonarda i Collinsa, o których niewiele dobrego (tyle że Meyers poprawił  muskulaturę), obydwaj grają na pozycjach ni to 4 ni to 5, a nic konkretnie, mało atletyzmu, przeszkadzają sobie, nie pasują i po prostu nie mogą grać obok siebie. Trzeba ich rozdzielać.

Do kogo odegrać przy podwojeniu, przy zamrażaniu kozłującego do linii bocznej? Skrzydłowy bez rzutu, bez penetracji, bez możliwości wykreowania sobie samemu pozycji po koźle. Ograniczamy w ten sposób repertuar zagrywek ataku i jeśli pick&roll z Nurkiciem, który notabene ostatnio zniknął, nie będzie efektywny i center nie będzie zagrywać często z jednej ręki ze szczytu do ścinającego od linii bocznej -  do tego ogranicza się skill skrzydłowych w Portland  - pozostają tylko akcje guardów, oparte na rzucie dystansowym. 

Wygląda, jak wpada. Ale wpadać wciąż nie będzie, jako zagrywka jednowymiarowa. Szukanie asyst przez Westbrooka za wszelką czasami cenę może być przez krytyków odbierane jako pogoń za jedynie statystyką. Ale to miód dla organizowania skuteczności i efektywności ataku, jeżeli znajdując się w paint lub choćby tylko w jego okolicach point guard jest w stanie włożyć piłkę do rąk wysokiego, który wykańcza to  zawsze skutecznie. Tylko że w Portland niestety wysocy często potrafią nie trafić prostego lay-upa spod samego kosza. Niestety zdarza się to też ostatnio obrońcom - McCollumowi czy Turnerowi. Wkręty  i reverse lay-upy Lilarda pozostaną na osłodę zwolennikom highligtów drużyny. Bo wkręcających w parkiet akcji skrzydłowych atakujących kosz z wysoka ze szczytu nie będzie. Ani nawet pick&pop, które tak dużo dawały od Aldridge'a. 

Z nowości cieszą nas akcje Laymana - ale to Layman -  który jako jedyny potrafi zaatakować kosz górą i trafiać seryjnie z dystansu, oraz potencjał Hooda, ale to Rodney - z piłką przy nodze. Potrzebny ktoś podobny jak Hood, ale wyższy, silniejszy i z większym impactem. Taki zawodnik dla rozwoju tej drużyny to jak tlen z azotem. Management powinien tutaj wyostrzać lornetkę Leupold&Stevens.

A tymczasem słyszymy, że Trail Blazers mogą iść na sprzedaż... Blazers raczej utrzymają do końca sezonu pozycję play-off, ale w drugiej połówce. Jeśli spojrzeć na plan gier po ASG i to, że drużyna gra znacznie gorzej na wyjazdach, zjazd w tabeli jest nieunikniony. Zwłaszcza że Stotts nie umie kalkulować potencjału i kalendarza, co oznacza, że wychodzi na każdy mecz z założeniem "wygram", a znacznie lepszym efektem byłoby skupianie się na 101 % na tych meczach, które z większym prawdopodobieństwem są do wygrania. Wtedy, nawet przy porażkach, ale bez udziału liderów, morale zespołu byłoby znacznie lepsze.  Jeśli, a tak prorokujemy, skończy się znowu na pierwszej rundzie max, może nawet jeśli nie sweepem, to nie zostanie nic innego jak poddać Stottsa i Olsheya. A wtedy sprzedaż stanie się faktem...

Oddam Harklessa, Aminu, Leonarda, Collinsa, Turnera, Currego, dwa picki w pierwszej rundzie i trzy w drugiej - za Paula Georga. Earvin "Magic" Johnson.