Tego, weź tego, Neil!

    fot. postmagazine.com 

Dzień dobry. To znów ja. Wasz nieefektywny animator aktywności okołocoronalockoutowych [czytaj do skutku, podziel na wyrazy].

Tym razem będzie o drafcie. Powoli to już tradycja, bo poprzednie kilka wiosen odhaczałem już przecież draftowymi wpisami na tych szanownych łamach... nadal mi nie zapłacili!

Nie będę się chwalił, ani ganił jak sprawdziły się moje amatorskie przewidywania. Wytrwali mogą przekopać się przez gąszcz googlowych podpowiedzi, sprawdzić to sami i wydać z siebie jęk zawodu lub zachwytu nad moimi talentami kanapowego skauta.

Zamiast tego lećmy czym prędzej z bieżącym anno domini!

***

Jedno jest pewne. Draft w tym roku się odbędzie. Kiedy się odbędzie już nie wiadomo, zapewne nie wcześniej niż w sierpniu. Druga wiadomość od „sources” jest taka, że graczy Hall of Fame trudno będzie w tegorocznej puli talentów odnaleźć. Gorzej. Może tam nie być nawet wielokrotnych All-Starów i to rzeczywiście jest problem.

Na szczęście problem nie nasz. Niech się martwią Golden State i Cleveland, bo Blazers wybierają z wyborem czternastym, czyli na TOP3 mają oszałamiające 2,4% szansy. Będzie wiec 14-stka i na graczach z tej okolicy skoncentrujemy się dalej. Zresztą, kto by tam chciał czytać o Lamelo Ballu.

Dalej w drafcie jest już podobno sporo lepiej, więc hej Oshley – do your magic!

***

Proponuję Wam zatem kilka kandydatur do rozważenia. Pominąłem rozgrywających i centrów, bo tych najmniej potrzeba nam w składzie.

Na tapet wskakują kolejno: Devin Vassell, Aaron Nesmith, Saddiq Bay, Patrick Williams, Aleksiej Pokusevski (kolejność nieco przypadkowa).

Opisałbym bym być może jeszcze Isaaca Okoro lub Deniego Avdiję, ale w końcu zdecydowałem, że do 14-tki nijak nie mają szans się ostać. Chociaż taki The Ringer ma Avdiję zaskakująco dopiero na 14 miejscu, antysemici jedni!

Devin Vassell

Gracz, o którego płaczę już od kilku sezonów. Miał być Rondae Hollis Jefferson (tu przewidywania trochę się nie sprawdziły, no i wyszło, że mamy w zamian Nurkica, więc nie biadolę). Miał być OG Anunoby, miał być Matisse Thybulle.

Teraz jest Devin Vassell.

Buldog w obronie z rzutem za 3, Robert Covington tego draftu. Dobry obrońca nie tylko zespołowy, ale już teraz także 1-1, ogarnie kogokolwiek z pozycji 1-3, a jak dołoży trochę mięśni to i współczesnym czwórkom poradzi. Do tego potrafi podać i trójeczkę trafi (41%). Gracz na teraz, jeśli spadnie do 14-tki bierzemy od razu.

W mockach:

#6 – The Ringer;

#12 – Tankathon;

#34 – Nbadraft.net.

Aaron Nesmith

Wilhelm Tell tegorocznego naboru, elektryczny shooter z 52 procentami z dystansu w tym sezonie. Pierwszy w całej lidze w otwartych „catch and shoot” (średnio tam prawie dwa punkty na posiadanie - łuhaaaaa!). Typowy snajper, bardzo szybko ustawia stopy do rzutu. Eksperty, co znają i umieją twierdzą, że to ważna i niedoceniana umiejętność, więc hej!

Jest „step back” w arsenale, zaangażowanie po obu stronach, koszykarskie IQ, a w nosie much i innego robactwa brak.

Czego więc tu nie lubić, powinien chyba iść w TOP 5 w tegorocznym naborze?

Ano, jest mały kłopot. Aaron wykręcał te wszystkie cyferki w zaledwie 14 meczów tego sezonu, potem była kontuzja, a w zeszłym roku tak wesoło z procentami już nie było (bliżej 30% za 3). Próba zatem mała, a pamiętamy przecież eksplozje i dalsze losy graczy typu Jeremy Lin. Jak to mawiają na kurpiach raz w roku nawet stara strzelba wystrzeli. Nie za wiele widzi i niespecjalny z niego kozłujący. Ale dlatego z 14-tką może być dostępny i wtedy trzeba go brać na poważnie pod uwagę.

W mockach:

#15 – The Ringer;

#18 – Tankathon;

#25 – Nbadraft.net

Saddiq Bay

Długo mój faworyt. Teraz trochę się to pozmieniało, ale na pewno się nie obrażę za ten wybór, zwłaszcza że gotowy na już, a takich nam trzeba. Idziemy przecież za rok na mistrza, right?

Dobry strzelec z dystansu, dziwisz się, gdy nie trafi. Przez wielu oceniany jako bardzo dobry obrońca, choć słyszałem też głosy, że jest po tej stronie przereklamowany (hipsterskie info – sztywny w biodrach). Popatrzcie na film niżej i oceńcie sami. Biodra lub obronę, co wolicie.

Błyskawicznej i szybkiej sypy za 3, choć sprzed klatki, nikt mu odmówić nie może. Podobnie niegłupiego zaangażowania - lepiej przecież czasem mądrze stać, niż głupio biegać.

Nie za dużo w nim atletyzmu, raczej Aminu niż Harkless. Inaczej jednak niż Aminu umie podać i to robi.

W mockach:

#19 – The Ringer;

#14 – Tankathon;

#23 – Nbadraft.net.

Patrick Williams

Dziecko jeszcze, ale Oshley takich lubi, więc kto wie, czy nie zapakuje go z 14-tką do zamrażarki, jak pierogi na przyszłotygodniowy obiad.

Atletyczny skrzydłowy z potencjałem. Zaangażowany, wysokie koszykarskie IQ, zarówno w ataku jak i w obronie, taki typowy gracz do Spurs. No może trochę za dużo atletyzmu jak na siermiężne ostrogi, hehehe…

Jeszcze niezbyt skuteczny z dystansu, ale osobiste na dobrym poziomie, więc to może przyjdzie z czasem. Trochę wolny na nogach (właśnie odkryłem jako takie tłumaczenie „laterall quickness” – fanfary!), więc elitarnym obrońcą raczej nie będzie, ale atletyzm i IQ pozwolą mu być po tej stronie na co najmniej dobrym poziomie.

Może skończyć w lidze jako mądra, broniąca i atletyczna czwórka z rzutem za 3, więc czego tu nie lubić. Może warto zainwestować i chwilę zaczekać.

W mockach:

#17 – The Ringer;

#28 – Tankathon;

#24 – Nbadraft.net

Aleksiej Pokusevski

Kolejny infant, tym razem znacznie mniej ogarnięty niż ten pierogowy wyżej. Za to talentu w białym licu sporo więcej.

7-footer, spytacie więc może skąd się wziął w naszym zestawieniu. Ano wziął się, bo biega jak sarenka, albo za przeproszeniem jak pieprzony jednorożec (Pozdro Kristaps!).

Gdyby więc nierzadkie braki w zaangażowaniu (czasem wydaje mu się, że ma metr osiemdziesiąt i nawet rąk nie podniesie do bloku), szalone pomysły w ofensywie a’la Jason Williams i BMI na poziomie minusowym, poszedłby na pewno w pierwszej dziesiątce.

Jest bowiem co lubić – kozłuje, trafia zza linii, widzi tam gdzie inni tylko ciemność i celnie tam właśnie podaje. Potencjalnie mega grajek.

Na pewno trzeba by na jego minuty w NBA trochę poczekać, a z powodu wątłej natury i niechłodnej głowy to wybór większego ryzyka niż Patrick Williams. Nagroda jednak za taki „zakład” potencjalnie sporo większa. Bardzo jestem ciekaw, czy wyjdzie z niego skrzyżowanie Jokica z Porzingisem, czy jednak Dragan Bender. Może warto zaryzykować z 14-tką, a gdyby jakimś cudem ostał się do drugiej rundy to trzeba sięgnąć do kieszeni po dudki i brać koniecznie.

W mockach:

#20 – The Ringer;

#17 – Tankathon;

#brak (Say whaaat? Chyba Was za rok nie wezmę tutaj!) – Nbadraft.net.

Dziękuję za uwagę i niech mi tylko w loterii nie wylosują TOP3, bo już i tak za dużo tu pro publico bono napisałem.

@Behemot