Play off wracają do Portland

New Orleans (32-45) @ Blazers (50-28) 94-100

Tak, to już oficjalnie. Playoffy wracają do Oregonu po 3 latach. Było to w zasadzie wiadomo już wcześniej, ale po zwycięstwie 100-94 nad Pelicans i porażce Memphis pewne jest, że Grizzlies nas nie wyprzedzą. Co teraz? "Walka" o miejsca 5-8, ze wskazaniem na 5. Jeszcze kilka dni temu można było mieć nadzieję nawet na rozstawienie nr.4, ale zaprzepaścili to Blazers w słabym meczu przeciwko Suns oraz wczoraj w nocy Denver, którzy pomimo prowadzenia 8 pkt  nie potrafili już w końcówce zdobyć punktu z gry a R. Foye na 10 sec. przed końcem nie potrafił trafić osobistego, co zapewniłoby im zwycięstwo w Houston. Niestety Rakiety rozstrzelały ich w końcówce oraz dogrywce i w ten sposób nie mamy już raczej co liczyć na wyższy numer niż 5.

Mecz z Nowym Orleanem nie stał na olśniewającym poziomie, a w zasadzie w I połowie to był senny i słaby występ gospodarzy. Oprócz Matthewsa (21 pkt na dobrej w końcu skuteczności 7/13 i 3 razy za 3) Blazers nie bardzo błyszczeli w ataku, a wobec słabej braku obrony wynik do przerwy brzmiał 48-55. 

Swoisty impuls dał znowu z ławki mój "ulubiony" gracz Meyers Leonard - impuls mam nadzieję skuteczny dla trenera Stottsa. Robin Lopez musiał usiąść za szybkie faule na A. Davisie, wszedł Meyers i w ciągu 1 minuty Pelikany rzuciły 7 pkt - wszystkie spod nosa Leonarda, który w obronie wygląda gorzej niż dziecko we mgle. W niecałe 4 minuty z wyniku +/-0 zrobiło się -10 - wszystko za sprawą Leonarda. W ten sposób widać było jak na dłoni, że zejście bądź absencja nawet jednego zawodnika  w rotacji Blazers powoduje - i wielokrotnie w tym sezonie powodowała - dramatyczne pogorszenie jakosci gry i potrzebę gonienia wyniku. Dzisiaj się udało, ale ile było wcześniej takich meczy, w których już nie zdążyli? Za wystawianie Leonarda w tym sezonie jak dla mnie Stottsowi należy się solidna rózga.

W drugiej połowie TrailBlazers przycisnęli w obronie i przede wszystkim nie pozwolili Pelikanom na bezkarne wjazdy tak jak w pierwszej połowie pod kosz. Błyskawicznie odrobili straty i  wyszli na prowadzenie w III kwarcie nawet 12 pkt. Przewagę tę bezpiecznie utrzymali prawie do końca spotkania. Jeszcze raz Nowy Orlean zerwał się w samej końcówce, kiedy już wszyscy byli pogodzeni z wynikiem, ale dojście na 3 pkt na pół minuty przed końcem to było wszystko, na co ich było stać.

Oprócz Mathewsa solidne cyferki wykręcili LA (25 pkt i 18 zbiórek) i Lillard (20 pkt, 9 na 19 z gry). Batum rzuca z naprawdę dobrą skutecznością około 50% i na miejscu Stottsa dałbym mu więcej prób rzutów kosztem Aldridge'a i Lillarda, kiedy im nie idzie. Robin Lopez wobec szybkich fauli w tym meczu za bardzo nie pograł, ale przyzwoicie zastępował go na pozycji stretch four D. Wright. 14 punktów w całym meczu zdobyła ławka Portland - te cyferki wyglądają przerażająco wobec zbliżających się play-off.

Jakie konkluzje przed drugą rundą? Będzie ciężko przeciwko Houston, którzy mają przewagę parkietu i J. Hardena. Trzeba zatrzymać Brodacza - to zadanie dla sztabu trenerskiego Portland na najbliższe dni. Kolejny niezbędny ruch to odsunięcie Leonarda i granie V. Claverem, który na pewno (stawiam dolary przeciwko orzechom) nie wypadnie gorzej. Barton - czy naprawdę jest lepszy od debiutanta McColluma, który nawet nie miał szans w tym sezonie, żeby się pokazać?

Czego zabrakło do rozstawienia przed play-off? Konsekwencji z I części sezonu i determinacji oraz zdrowego i w miarę pełnego składu. Portland nie byli wymieniani przed sezonem jako faworyci i mieli się bić o rozgrywki PO. W związku z tym początek sezonu im wypalił, bo walczyli na maxa o osiągnięcie tego celu - jak największej ilości wygranych. Potem zaczęli przegrywać końcówki, bo nie mieli tego instynktu zabójcy - po osiągnięciu wysokiego bilansu poczuli, że są wysoko, a to ich uśpiło. Do tego doszły kontuzje - ale tego przecież nie da się uniknąć - a Portland wydają się taką "układanką", że jak wyleci jeden nawet element, to pozostałych puzzli w całość nie ułożysz. Przynajmniej Stotts nie umiał. Miejmy nadzieję, że wróci w formie Freeland - zbawcą bym go nie nazwał, ale przynajmniej nie będzie powodu, by na ławce trzymać Leonarda.