Startujemy!

LAKERS (0-1) @ BLAZERS (1-0) 119:128

No nie udał się ten wieczór... parafrazując Arka Jakubika z jednego z lepszych dialogów w filmie Dom Zły  - Królowi  w jego debiucie w LA Lakers. Tym razem nie tylko pasjonaci blejzersów i fani tego skromnego bloga, ale oczy całego świata skierowały się na Rose Garden  (inaczej nie mogę, też tak macie?). Pewnie całkiem spora część koszykarskiej braci życzyła dobrze nowym Lakersom na rozruch. Nic z tego. Statystyki też przemawiały za gospodarzami. 15 wcześniejszych wygranych z zespołem LA i 5 z zespołem LA Brona. Teraz było tak samo. Choć James zagrał dobre zawody, to zwyciężyła zespołowość i żywioł z ławki Portland. A hitem okazał się trafiający Nik Stauskas.

Budowanie nowej drużyny w mieście aniołów podsumowałbym anegdotą opowiedzianą swego czasu gdzieś w ciemnej zagrodzie przez J. Ch. Andersena. Nowe Szaty Cesarza (Króla). Otóż dwóch wielce utytułowanych działaczy (Gąsiorowski i Bagsik? Rob Pelinka i Magic Johnson?) zakontraktowali Jamesa i otoczyli go wianuszkiem dworzan. Twierdząc, że Król ma najwspanialsze szaty, jaki można sobie wymarzyć. Tylko głupi albo nienadający się nie może ich zobaczyć. Okazało się, że szat nie było - jak zwykle. Albo Blazers byli dziś za mocni.  Pewnie mamy wszyscy nadzieję, że będzie tak przez cały sezon. Wielu nie typuje LA Lakers nawet do playoffs. Wielu też skreśla Portland.

Tak czy inaczej Król zaczął mecz z wysokiego C. Najpierw odgwizdano mu faul Aminu, którego nie było, a potem nie odgwizdano bezczelnych kroków, które po zbiórce do kontry były. James przez to zaliczył jeden i drugi na lajcie wsad i pierwsza kwarta to jego pojedynek z drużyną PTB. Było już minus 10 kiedy LeBron usiadł, weszły rezerwy i zaczął się koncert Stauskasa. Trafiał wszystko i z dystansu i z pomalowanego.  Zmiennicy grali na niego. Turner starał się kreować grę z pomocą Currego. Usiadł nieobecny Nurkić. Portland wyszli na 10 punktów. Szybko musiał James wracać na parkiet. Ale jak wrócił zatrybiło. Widzieliśmy szybkie efektowne i efektywne akcje z obu stron już do końca połowy. LA raczej wprost spod obręczy, gdzie dostawali się za łatwo. Tam też penetrował Lillard, którego w akcji rzutowej 3 plus 1 ewidentnie skrzywdzili sędziowie. Swoje rzucał.

Telewizja ogólnokrajowa może być zadowolona, bo to były naprawdę dobre zawody w wykonaniu obu drużyn, zwłaszcza w ataku. Było szybko dynamicznie ciekawie.  Obecność Jamesa wpływa pozytywnie na innych zawodników tej samej drużyny. Grunt to się nie przejmować. Widać poirytowany gwizdkami sędziów Stotts starał się pilnować opracowanych schematów drużyny. Liderzy Lillard i McCollum jeszcze nie w apogeum strzeleckiej skuteczności. Trzeba podkreślić ogrom pracy Aminu w obronie na LeBronie. Naprawdę chcemy wytransferować ten spadający kontrakt albo szukać na nim oszczędności? Wydaliśmy zanadto gdzie indziej  - wszyscy wiemy gdzie. Takie długie ręce przydają się bardzo w obronie. A po przerwie pokazał niezły drive na kosz i monster dunk. Przy owacyjnym aplauzie publiczności. 

W połowie trzeciej kwarty gospodarze uzyskali w końcu przewagę dzięki skutecznemu wykończeniu koronek przez liderów z dystansu. Pomysł z odebraniem pozycji PG CJ-owi wszyscy tłukliśmy jak Charlie Chaplin młotkiem linię transmisyjną oddanej mu fabryki od roku, dwóch, może dłużej. Co ciekawe, można było zauważyć lepszą skuteczność Lillarda jeśli odciążany jest od prowadzenia piłki. W końcu to fałszywy PG ze względu na wzrost i natural born shooter. Po wprowadzonych zmianach widzieliśmy nadal wyrównaną walkę kosz za kosz do końca tej kwarty, głównie dlatego, że Lakers w końcu trafiali trójki. 

Wciąż uważamy (prawda Andrzej?) że Nurkić nie przyszedł na ten mecz. Grał sporo Collins, możemy go pochwalić za grę w obronie. Leonard to Leonard, pozostanie sobą. Nie roztrząsajmy tego ani nie wierzmy w to, że legenda stanie się nadzieją. Największym błędem kobiet jest to, że one wierzą w to, iż on się zmieni (pod jej wpływem). A mężczyzn, że ona się nie zmieni. A jest inaczej. Trzeba go pochwalić za umiejętne oddawanie piłki pod presją rąk obrońcy do lepiej ustawionego partnera na obwodzie, gdzie padło kilka dystansowych skalpów.

W połowie IV kwarty mieliśmy decydujący moment, bo Lillard trafił za trzy, Collins zablokował, a Stauskas z kontry trafił za trzy again.  10, 11 potem 12 punktów i widać było że Lakers już nie wierzą. Ważne jest dla tej drużyny jak Turner prowadzi grę. Jeśli jest skupiony na kontrolowaniu Spaldinga, nie oddaje wysilonych rzutów w izolacjach i potrafi obsłużyć partnera, jest dobrze. Czy za te pieniądze - wątpimy. Podoba mi się lekkość i swoboda poruszania się gorszego z Currych. Co z tego wyniknie, poczekajmy trochę. Sauskas to idealny fit na pozycję numer trzy wyprowadzony na rogach czy po zasłonie na dystans - o ile oczywiście utrzyma tę skuteczność. Będzie jednak ciężko, jeśli rywale zorientują się, co proponuje.

Poczekajmy jeszcze w meczach o mniejszym ciężarze gatunkowym co potrafią głębsze rezerwy tudzież rookies. Potencjał na playoffy jest. Quod erat demonstrandum. 

ee