Deszcz trójek w Portland

BUCKS (8-2) @ BLAZERS (8-3) 103-118

Zaczęło się mocno. Deszcz, albo grad trójek z obu stron w deszczowym Oregonie (za to róże kwitną w Moda Center). Lillard i Mc, a z przeciwka Middleton i zwłaszcza Lopez (Broooooook, nie Robin, Robin), który załapał niezły flow na rzuty z daleka. No bo Nurkić nie doskakiwał, a Aminu musiał bronić Greka. Robił to zresztą świetnie przez całe zawody, a jak nie mógł, to tam diabeł Stotts Turnera pośle. Turner zagrał w obronie na Antetokounmpo nie gorzej niż Sam Szef, toteż mogliśmy cieszyć się z kolejnej wygranej. No i McCollum dobija czterdziestki.

Dobre zawody od początku do prawie końca (wynik może nieco mylić). Gospodarze po serii bardzo celnych rzutów z dystansu prowadzili jednak  cały mecz. Goście często pod kosz (jeśli Brook akurat nie rzucał za trzy) i tam skutecznie. Greak Freak atak z piłką przed sobą i serią zwodów dostaje się zazwyczaj nawet nie pod, ale nad kosz. Na szczęście nie ma rzutu z dystansu bo byłby potwór. Świetnie pilnowany przez zwrotnych na nogach (tak z nim trzeba) Aminu i Turnera nie zdominował jednak meczu, zaliczając kilka strat. Po pierwszej kwarcie bodajże 9 razy za trzy gospodarze i 7 goście. Szaleństwo.

W drugiej kwarcie grali głównie rezerwowi więc wynik się uspokoił. Tym razem Stauskas nie trafiał. Dobrze Turner prowadził i to jest jeden z głównych kluczy do wygrywania w tym sezonie - gdy Turner gra mądrze, asystuje, nie forsuje, PTB wygrywa. Nie przeszkadzał mu nawet w tym wyraźnie mniejszy ruch graczy w rezerwowym unicie. Gra Setha Curry'ego ogranicza się jak na razie do stania w rogu boiska i tu nasuwają się pytania...Kluczem jest też zastawianie własnej deski i broń cię żebyś pozwolił skakać sobie po głowie rywalom. To na szczęście się dziś nie zdarzyło, dobrze wysocy - Nurkić, Aminu, Collins, nawet Leonard. 

RainBros w pierwszej połowie grali swoje, ale gdzieś tak pod koniec drugiej kwarty ogień poczuł wreszcie po raz pierwszy  w tym sezonie CJ. Pociągnął wynik do przodu przed przerwą, gdy chwilę wcześniej Bucks wyrównali spotkanie.  I od początku trzeciej kwarty kontynuował one man show. Trafiał w zasadzie wszystko a regularnie pull-upy i  floatery, wyprowadzając TrailBlazers na kilkunasto-punktowe prowadzenie. Lillard oddał pałeczkę, ale spokojnie, przyczajony patrzył co się dzieje do końca, w razie W gotowy. 

W nie było, bo w IV kwarcie McCollum pisał continuum. Co prawda zrobiło się lekko ciepło po tym, jak zaraz na samym starcie Bucks trafili trzy razy za 3 a Janek robił wsady. Jednak jakoś Stotts znajdował tym razem na wszystko odpowiedź - dobra rotacja. Siadało tylko z Currym, Laymanem, Stauskasem. Meyers nie wyglądał już tak całkiem bezbronnie jak ongiś, a Collins potencjał w tańcu z piłką ma. Nurkić solidnie bił się pod koszem, parę razy obrywając w oko. Aminu Szef. A Turner w jednym meczu trafił dwie trójki, can you believe it?

17 do 16 dla PTB w rzutach dystansowych mówi wszystko. Było sporo spacingu, mało walki pod koszem, mało rzutów osobistych . Bucks wystawiali mobilnych centrów Lopeza i Ilyasovę. Lillard za bardzo nie forsował wjazdów pod kosz. Tam mobilni obrońcy z pomocy byli w stanie zablokować większość takich rzutów. W rezultacie cichy mecz Damiana. 

Nie było jednak potrzeby grania przez niego hero-ball, bo goście nie mieli dobrej skuteczności w ataku i Portland prowadziło. A CJ tak bardzo chciał ustrzelić 40-kę że mu się to w samej końcówce udało. Ostatnie trzy minuty Giannis przesiedział na ławce, więc już mogliśmy cieszyć się z kolejnego zwycięstwa. Następne mecze z Clippers i Bostonem.

PS. Pozwolę sobie obstawić wynik 15-6 do końca listopada.