5280 stóp

BLAZERS (2-3) @ DENVER (3-2) 98-124

 

Na tej wysokości znajduje się Pepsi Center, Denver, Colorado, gdzie zmierzyli się w swoim kolejnym meczu zawodnicy Portland Trail Blazers w drodze po swój drugi mistrzowski tytuł NBA. Takiej wysokości, jaką postawili im gospodarze meczu tym razem Blazers nie byli w stanie  pokonać. Choć się wspinali, padli w meczu już w połowie wierzchołka, a potem tylko w dół. Czy to zmęczenie, czy brak formy, czy też w głowach siedział im przegrany po końcówce mecz we własnej hali. Chyba wszystkiego po trochu. A przede wszystkim wyszło to niekoniecznie dla Portland dobre match-upowanie z zawodnikami Denver.

Początek nie był łaskawy. Gospodarze na dopingu, na fali wznoszącej, podekscytowani zwycięstwem w Portland w meczu nr 4, co dało im skrzydeł. U nas odwrotnie. Pamiętaliśmy, że Damian nie trafiał wtedy osobistych. No to teraz - też nie. Znak, że forma strzelecka uciekła. I to zmęczenie...

Blazers próbowało strzelać z dystansu ale niestety dystans nie siedział. W kolejnym więc etapie zawodów przeszli bliżej obręczy, ale tam, pomimo prób walki na deskach, też nie siedziało. Obijali obręcz w paint, czy to Kanter, czy Aminu, czy też niscy. Widząc to Lillard postanowił zagrać niejako hero-ball i na pewno zapamiętamy jego dwie akcje 3plus1. W końcu sędziowie zaczęli mu gwizdać te faule przy rzutach za trzy. Czy na pewno zapamiętamy?

Millsap postanowił przećwiczyć Aminu w trudnej sztuce walki jaką jest koszykówka, a Murray - on podejmuje same dobre decyzje. No i Jokić.... Ten Jokić. Pamiętam jak po wygraniu game 7 mocno obawiałem się dominującego centra po obu stronach parkietu, no i wszędobylskich obrońców, skoncentrowanych na defensywie i rozbijaniu ataku obwodowego Blazers. Pamiętacie serię z Pelicans? Tak też się teraz niestety dzieje, i w meczach, w których Kanter nie był już w stanie przeciwstawić się środkowemu rywali, jak wcześniej, Portland zaliczyło dwie porażki . W tym jedną kompromitującą.

Jokić dominował tablice i zbierał, a nawet trafiał jakieś absurdalne rzuty po piłce gdzieś tam wcześniej rzuconej, gdzieś odbitej. Kanter nie dawał rady. Myślę, że ta kontuzja już go zjadła. Stotts próbował rzucać na Jokicia wszystko, ale Aminu z Harklessem nie te gabaryty. Nawet Leonarda. I nawet Leonard wyglądał, nie odpuszczał fizycznej walki, za co poszły w drugiej połowie scysje i techniki. No dobrze, ale mecz był już rozstrzygnięty. Rozstrzygnął się do przerwy, kiedy Denver zbudowali na fali 20 punktów przewagi. Nawet nasz niedawny Barton nam dowalił, nie pierwszy już raz. 

Blazers zatracili dzisiaj skuteczność  - 37 z gry, 27 za trzy i 53 z linii! - meczu wygrać się nie da, zwłaszcza play-off. Nie było też tej nieustępliwości w obronie, co zwłaszcza było widac w serii z OKC. Aminu i Harkless nie przyszli do gry, a to głównie ich postawa była x-factorem w tamtej serii. Harkless odczuwa też skręconą kostkę, Kanter wybity bark.  Dziś jeszcze bardziej w  związku z tym all-eyes na Lillarda. I cała na nim obrona.

Damian nie będzie co mecz rzucał po 50 punktów i to było wiadome. Robi swoje, stara się robić swoje i kończy te swoje trudne lay-upy po penetracjach w gąszczu obrony i trafia rzuty z obejścia, nawet step-back trójki. To jednak będzie za mało, jeśli rywal tak łatwo punktuje nam w paint. Kanter nigdy nie był rim-protectorem, ale reszta graczy dziś równie słabo zagrała w tym elemencie. Wyróżnia się tutaj tylko Collins.

Zniknął dzisiaj McCollum i bardzo konsekwentnie Denver budowali przewagę. Mowa ciała Blazers nie dawała raczej wielu nadziei, to i mecz w zasadzie już w gdzieś tam w trzeciej kwarcie można było odłożyć, trudno. Jeśli rywal dokłada co kwartę 10 punktów i w 3 kwarcie przewaga sięga 30, to wiadomo, że ten wieczór się nie udał. 

Zawalczył Hood i w drugiej połowie nieźle pokazali się Collins i Leonard, pokazując też rzut dystansowy. No, ale nie oszukujmy się, wynik był rozstrzygnięty i obrona rywala rozluźniona. Nie tak jak wcześniej Craig i Harris na naszych obwodowych. Oprócz jednej kwarty w play-offach tych rozczarowuje Curry, a przyspawany do ławki Turner nie gra nic i wygląda na to, że dla przyszłości tej drużyny jest zbędny.

Co teraz? Stotts powiedział, że dwa mecze o życie. Ale nie wyglądał na zbyt szczęśliwego na tej konferencji... Szanse na wyjście z tego wyniku na 4-3 nie są duże. Mecz o życie na pewno w game 6. Jeśli Portland miałoby tę serię przegrać, z naprawdę poukładanym rywalem i dominatorem Jokiciem, to przegrali go nie w dzisiejszym meczu, który był najgorszy w całych play-off, ale w tym poprzednim, przegranym w końcówce po walce na własnym parkiecie.