24 godziny później

KINGS (4-12) @ BLAZERS (9-7) 90:102

We własnej hali zrobili Blazers z Kings to, co robi z nimi większość ligi. Jusuf Nurkić w ciągu 5 minut dzisiejszego meczu zdobył więcej punktów niż dzień  wcześniej przez cały mecz. Lepiej wypadli wszyscy poza Harklessem i  Lillardem, ale lider zespołu nie musiał się wysilać, właśnie dlatego , że pozostali postanowili zagrać w koszykówkę.  

Kings trzymali się dzielnie przez jakiś kwadrans, by gdzieś w połowie drugiej kwarty dać się złamać

Napierowi i Leonardowi. Trójka a zaraz później dwa punkty z półdystansu, to najlepsza rzecz , którą otrzymaliśmy od tego drugiego w ciągu ostatniego roku. Napier tymczasem sprawdzał się jako prowadzący grę niezależnie czy asystowali mu McCollum z Turnerem, czy też Lilllard z Connaughtonem.  We wszystkim, co wówczas robił  był zabójczo skuteczny: drive, półdystans, trójka, agresywna obrona na Fox'ie i Masonie. 100% na 7 punktów, bez straty w niespełna 9 minut. 

Jeszcze przed przerwą zza łuku trafili McCollum i Connaughton, przestrzelił Lillard, ale zbiórkę meczu zaliczył Nurkić po czym trafił między rękami Z-Bo i Koufusa. Piękny odwrócony lay-up absolwenta Weber State  dał Blazers aż dwunastopunktową przewagę. 

Po zmianie stron nienaciskani  RainBros wykuwali kolejne punkty przewagi. Były trójki, floatery, zuchwałe wjazdy pod kosz. Wszystko  to , co robią , kiedy obrona rywala niespecjalnie sie wysila. Do szczęścia nie potrzebny był Napier czy nawet Leonard. Connaughton ganiał za Bogdanoviciem, kontestując każde  zagranie Serba. Również dzięki temu obrona na obwodzie wyglądała przyzwoicie i pozwoliła Kings na jedno trafienie zza łuku. Trash-talk w trójkącie Nurkić-Temple-Randolph pozwołił  pobudzić  coraz bardziej stygnące emocje. 

Ostatne 12 minut zaczęło się od ostrzegawczego 0:5, ale porządek natychmiast przywrócił Meyers Leonard,  trójką z lewgo rogu. Napier poprawił dwa razy z półdystansu. W między czasie kolejne strzały zza łuku bliźniaków i  ponownie Leonarda. Wśród przeciwników królem , podobnie jak wczoraj Cauley-Stein. Ale tym razem small-ballowe ustawienie Napier-Lillard-McCollum, którym Stotts kończył mecz zdało egzamin. 

Poszukiwania optymalnych zestawień trwają, dzisiejszy przeciwnik stworzył dogodne warunki do testów. Na obwodzie widzimy przeróżne kombinacje, ale w każdej z nich Shabbazz Napier stanowi jakość, trafia z dystansu, rozciąga grę, dobrze broni swoich vis-a-vis. Pat Connaughton zagrał najlepszy mecz w obronie od przejęcia schedy po Crabbe'ie. Wstrzmięźliwy w ofensywie, nie przesadzał z próbami za trzy, zaliczył bardzo zrównoważony występ. 

Ile znaczy w tej NBA stretch-4, jak bardzo atak Blazers cierpi bez tej opcji,  pokazał Meyers Leonard. Trzy razy za trzy, coś tam z mid-range , i nikt nie zwraca uwagi na druga strone parkietu, nie ma takiej potrzeby. Od bicia się pod tablicami w tym zespole są Vonleh i Davis. Leonardowi do paru zbiórek wystarczy wzrost. On jest niezbędny w okolicach 7 metra od kosza przeciwnika. Blazers  potrzebują  własnej wersji Ryana Andersona. Niezbędny jest też Jusuf Nurkić. Pewny w pomalowanym, szybki w post, twardy na bloku. Z tak grającym Bośniakiem większość spraw wygląda lepiej. Ofensywa nie polega wyłącznie na rzutach RainBros, a przeciwnik nie skacze po drugiej stronie po łbach obrońców, zbyt łatwo punktując spod samego kosza.

Dwa mecze dzień po dniu z Kings były- w mikroskali- jak cały dotychczasowy sezon Blazers. Nierówne, w których Portland pokazuje dwa skrajne  oblicza. W konsekwencji , przy bardzo przyjaznym terminarzu( 11 gier w domu, nie najsilniejsi rywale), bilans i gra wyglądają rozczarowująco. Teraz wyjazd na Wschód i ciąg:  Grizzlies, 76ers, Nets, Wizards oraz Knicks. Łatwo już było. Potrzebna będzie dużo lepsza forma i atmosfera w zespole. Lider przemówił

That’s our point guard. pic.twitter.com/vpilffgLRG

— Trail Blazers (@trailblazers) 18 listopada 2017