Koniec

Blazers (13-3) @ Suns (8-7) 106-120

Blazers są w tym sezonie 1-2 w meczach z tankującymi (?) Suns. Przegrali na inauguracje sezonu i dzisiaj nad ranem jednocześnie kończąc streak 11 zwycięstw. Ta porażka przyszła w najmniej odpowiednim czasie, bo 1 grudnia zagrają z prawie hot Lakers, dzień później z Pacers, a dwa dni przed Mikołajkami z Thunder. Ostatnie dwa mecz będą w Rose Garden, gdzie Blazers w tym sezonie przegrali tylko raz. Miałem nadzieję, że do meczu z najlepszą drużyną tego sezonu chłopaki przystąpią z 13 wygranymi z rzędu i w poniedziałek będę "niech się dzieję", ale po - nie wiem - wstydzie, kompromitacji, wypaleniu w Arizonie mam wciąż nadzieję na hasło wyżej, ale to w najlepszym przypadku będzie walka o wygranie "tylko" drugiego mecz z rzędu. Rozpieścili nas.

Mecz mogę zamknąć w jednym krótkim rozdziale pt: "Jak rozjebać 16 punktów przewagi z Suns. Z Suns". Lillard i Mo Williams broniąc Gorana Dragica jeździli na łyżwach, Channing Frye grający 41 minut zdecydowanie był przeciwko Aldridge'owi w All-Star Game. Bracia Morris mieli w jednym ciele 34 punkty z 19 rzutów, a Gerald Green był 3-14 z gry, ale trafił ważną trójkę na pierwsze prowadzenie Suns w 21 minucie meczu. Blazers przegrali w głowach. Po spokojnym wygraniu pierwszej kwarty 32-21, w drugiej oddali 40 punktów, by w trzeciej mieć już w dupie wszystko i wszystkich. Chyba pierwszy w tym sezonie tak długi śmieciowy-czas dał Stottsowi - nie o takie walczyłem - możliwości. Poprawcie mnie jeżeli jestem w błędzie, ale chyba pierwszy raz w tym sezonie rotacja Blazers składała się ze wszystkich zawodników siedzących na ławce. Szaleństwo. Nowa era. Po pięć minut dostali Watson, Barton, Crabbe i Leonard, który wozi ze sobą na mecze zestaw majsterkowicza. Thomas Robinson ciągle robi postępy, Dorrell Wright ciągle robi co może, a Mo Williams powinien dostać jeszcze jeden mecz zawieszenia.

Legendarna ofensywa Blazers w tym sezonie, o której napisał już każdy, zamknęła listopad z ball movementem na piątkę z plusem, Wesem Matthewsem na ponad 50% za trzy, Lillardem z włącznikiem "wygrywam mecz, nie mam całego dnia", Aldridgem w mid-range oraz z wszędobylskim Batumem i jego pick-and-rollami z Robinem Lopezem. Ławka czasami chilluje bardziej niż Chris Bosh, ale też Mo Williams i Thomas Robinson są w niektórych meczach Królami. Nie dzisiaj. 

W środkowe 7 minut drugiej kwarty Blazers oddali pałeczkę i przyjęli na klatę run 15-32. Frye, Dragic, Dragic, Morris-1, Dragic, Dragic, Morris-2, Dragic, Green, Dragic. W wielkim skrócie. Blazers wciąż byli w grze, bo na koniec pierwszej połowy mieli tylko 3 punkty straty, ale ktoś zapieprzył im umiejętności. Najgorsze wejście w jakąkolwiek kwartę w tym sezonie. Miotali się bez celu, szukali wody, Stotts wyszedł do apteki po paracetamol, a Blazers w tym czasie dostali 10 szybkich. Po meczu. 

Gra w obronie jest straszna. Popełniam przestępstwo pisząc "gra". Chcą, starają się czasami wygląda to prawdziwie, ale rzeczywistość powraca w kolejnej akcji. Goran Dragic robił w kuku obronę Blazers w każdej strefie, bawiąc się w berka pod koszem, czy gubiąc Lillarda na obwodzie. Na dobicie: 52% z gry, 42% za trzy Suns. Happy Thanksgiving.

P