I po przewadze parkietu

Mecz nr 1: PELICANS @ BLAZERS 97:95 (1-0)

Straceńcza szarża Blazers w ostatnich 5 minutach meczu okazała się niestety łabędzim śpiewem. Dominujący przez cały wieczór goście obronili się i już w pierwszej grze serii  odebrali Portland przewagę parkietu. Nie mogło być inaczej bowiem przez zbyt długi czas  najlepsi spośrod Blazers byli najsłabsi. Rain Bros zagrali dobrze zaledwie przez chwilę. Zawiedli. 

Z żałosnych 36 punktów , które zdobyli w pierwszej połowie Blazers tylko trzy! były dziełem bliźniaków. Jrue Holiday odbierał Lillardowi chleb. CJ McCollum bez powodzenie wygrzebywał się z dołka/wąwozu niemocy strzeleckiej, w którym tkwi od końca marca. Pelicans osiągnęli to, co zamierzali. Tłamsili bezwzględnie Rain Bros, przesterowując atak Blazers na "długie" rzuty Turnera i Aminu. A ci zgodnie z planem gości złożyli się  na przeciwskuteczne 2/9 zza łuku . Rajon Rondo rozgrywał obronę-17 asyst. Anthony Davis punktował z mid-range, kończył jednego loba po drugim. Portland było bezradne. W połowie trzeciej kwarty po kolejnej trójce Miroticia przewaga Pels osiągnęła 19 punktów. Po dwóch strzałach zza łuku, McColluma( wreszcie!) oraz Aminu do odrobienia pozostało 12 i tyle samo minut do końca.

W olbrzymich męczarniach walczyli Blazers z własną ślepotą w ataku i uciekającym czasem. Pat Connaughton skończył kontrę, Lillard zagrał pick-n-rolla z Davisem, a potem walną tróję w transition. W 3 minuty udało sie zejść od 7 punktów. Każdy punkt przychodził z niewiarygodnym trudem, ale RipCity wróciło. Niestety na chwilę, bo Rondo wjechał z łatwością pod kosz,a  Davis poprawił trzypunktową akcją. Pelikany nadal szarogęsiły się w Rose Garden. Sttots wrócił do gry pierwsza piątką, która w końcu zaskoczyła. McCollum i Nurkic po 2+1. Jeszcze raz CJ trójką z prawego narożnika, Lillard z linii, stawiają całe Portland na nogi. Niespełna 3 minuty do końca i jedno posiadanie straty. Ian Clark odpowiada zza łuku, ale w dwóch kolejnych akcjach atak Pels gubi się. Po drugiej stronie Evan Turner pokazuje swój skills, w niesamowitym gąszczu ciał, stojąc na linii końcowej, wkręca piłkę do kosza. Za chwilę nie trafia otwartej trójki, ale robi to CJ znów z prawego rogu. 92:93.  Blazers dostali 54 sekundy na wyjście z koszmaru. 

Najpierw, z każdą minutą coraz lepsza obrona, wymusiła stratę na Clarku. Następnie McCollum wyjechal z kontrą , ale podał do Holidaya. Davis przestrzalił zza łuku. Teraz to Lillard otrzymał 25 sekund na uratowanie meczu. Wpadł w pomalowane z Jrue na plecach i oddał ... ni to rzut, ni to podanie. Potem Stotts ratowal się Meyersem Leonardem , co skończło sie prawie stratą. Ostatnie pchnięcie zadał Holiday zdejmując blokiem Connaughtona.

Dwie zepsute akcje w crunch przez Rain  Bros stanowiły alegorię ich fatalnego występu. Nie ma wątpliwości, że to postawa liderów zdecyduje o losach tej serii. Dzisiaj w Portland rzadził tercet Holiday-Rondo-Davis. Naprawdę przyzwoita postawa Shabbaza Napiera, Pata Connaughtona, Eda Davisa czy Zacha Collinsa nie mogła uratować RipCity, bo Lillard z McCollumem rozczarowali. 

Stotts i jego ludzie wiedzieli dokładnie jak zagrają rywale, a mimo to nie byli w stanie, nie potrafili się temu przeciwstawić. 36 minut kompletnej bezradności i przyglądania się jak Jrue Holiday z  Rajonem Rondo  sypią żwir w tryby ataku Portland. Pelicans nie zagrali wybitnego meczu, ot - bardzo solidnie wykonali swoje rzemiosło. Wystarczyło ponieważ po drugiej stronie  głównie partaczono. To przykre i bardziej dojmujące niż sam wynik. 

W 48 minut Portland straciło to, o co z takim mozołem biło się do ostatniego meczu w sezonie.Teraz to nowy Orlean ma przewagę parkietu. Terry Stotts i Rain Bros dzisiejszym występem stworzyli sobie idealne warunki do udowodnienia swojej klasy. Jeśli są tacy, jak nasze- optymistyczne o nich wyobrażenie- to odrobią straty poniesione w meczu nr 1.