McCollum wygrał IV ćwiartkę

BLAZERS (41-26) @ CLIPPERS (39-30) 125:104

OK. Lecimy do słonecznej Kalifornii. LA. Clippers to klipery śmigające po zatoce kalifornijskiej. Pamiętam jeszcze kalifornijskie wino (chłopcy z placu broni), California  Dreamin' i California z Bradem Pittem w życiowej roli. A z dzisiejszego meczu zapamiętamy McColluma, który w pojedynkę ograł Clippersów w ich domu w IV kwarcie, rzucając więcej punktów niż ich cały team. Z pomocą Lillarda Nurkicia wygrał cały mecz. 

Początek nie zapowiadał. Zacięte akcje, boje na desce (Nurkić vs Zubac, Kanter vs Harrel), słaba skuteczność Portland, zwłaszcza z dystansu. Wynik wokół remisu, a pod koniec I kwarty niewielką przewagę wnieśli gospodarze, budując na kilka punktów. W drużynie gości najlepiej,  najładniej i najefektywniej wyglądały dwójkowe akcje Lillard&Nurkić, czytaj pick&roll. CJ is gone. Kilka razy ukąsił z dystansu Curry, ale tylko on. Reszta - mode off.

Nie zagrał Hood, ale w ogóle tego nie zauważyłem. Grał Turner - też nie. Harkless próbował jak to on wślizgiem pod kosz znajdować się nad obręczą i kilka razy się udało. Ogólnie organizacja ataku nie porażała, ale chwała dla Lillarda, że  obsługiwał wysokich - dziś 12 asyst i let it be. Nawet zaliczył kilka przechwytów i jego oraz Harklessa gra w obronie mogła się naprawdę podobać. 

Najlepiej zapamiętamy z pierwszej połowy niechciany nokaut na Kanterze - przez szarżującego Harklessa.  Turek jak to Turek - walczył pod atakowanym koszem, kilka razy nieprzepisowo, ale generalnie punktować pod tablicą umie. Gorzej w obronie, dlatego Stotts próbuje to łatać aktywnością w szybowaniu na własnej desce Collinsa. Czy takie zestawienie wygląda i pasuje? - pozostawiam wam odpowiedź. Mnie nie przekonuje. Zach na centra, tylko jak, panie premierze?

Po przerwie wreszcie Portland. Z kilku punktowego deficytu udało się zgromadzić plus 7 tak w połowie kwarty. Udana do tej pory defensywa obwodowa gospodarzy kilka razy przysnęła i bach - McCollum i Lillard trafili wreszcie dystans. To pozwoliło wyjść małym runem na kilka punktów przewagi. Jak się okazało - bezpowrotnie dla LA. Gospodarze nie potrafili już zniwelować, choć Sweet Lou tak często gościł na linii.Trzeba pochwalić Laymana, że starał się i potrafił - sneaky - ale też raz z czystej trafił za trzy. Aminu - nieobecny - odprawiał pewnie rytuał w swej wiosce.

Czwarta kwarta to popis CJ-a i  wszystkich, co widzieli, nie ma co przekonywać. Veni vidi vici. Był tak gorący, żę nawet jeśli PTB mieli inną opcję, otwarty rzut, to i tak piłkę łapał McCollum i trafiał. Czy to catch&shoot, czy pull-up po koźle, czy floater po zasłonie i crossoverze - wszystko. Do tego kontrolujący Damian i przytomny Nurek - razem złożyli się na przekonujące zwycięstwo i blow-out w końcówce. Ostatnie minuty to garbage time i mogliśmy podziwiać Skala i Trenta.

Początek sesji wyjazdowej udany, ale nikt nie mówi, że dalej będzie lekko. Teraz południe Stanów - bagna, słońce i Pelikany, a potem back2back do zdobycia Alamodome. Trzeba brać wszystko, bez jeńców, bo OKC i HOU nie zasypiają. Denver chyba nie dogonimy.