Kontuzja Nurkicia, błąd Stottsa

PACERS (8-4) @ BLAZERS (7-5) 111:87

Bezdyskusyjna porażka z Pacers  nie byłaby jakimś wielkim  nieszczęściem dla wciąż wykluwających się Blazers 2021, gdyby nie złamany prawy nadgarstek Jusufa Nurkicia. W lidze, w której nie ma dnia bez mniejszego, większego urazu któregoś z graczy mówienie o pechu, klątwie jest mało racjonalne, ale dramatyczną sekwencją kończących sezon kontuzji Hooda, Nurkicia, Collinsa, i teraz znów Nurkicia 

(w tym momencie nie wiadomo jak długotrwałą),  znacznie zawyżają Blazers  wyśrubowaną ligową średnią. 

A wydawało się, że Bośniak już , już łapie formę. Wczoraj w Sacramento miał wielce obiecujące na przyszłość 18 punktów, 12 zbiórek i 2 bloki. Dzisiaj , dopóki grał, był jedynym problemem dla ofensywy Pacers. Między innymi dzięki grze obronnej Bośniaka  Blazers w końcu nie przegrali pierwszej kwarty. 

To wcale nie musiało zakończyć się przegraną, a już na pewno pogromem.  Ale drugą kwartę Terry Stotts rozpoczął  Simonsem, Trentem,  Hoodem, Melo  oraz Kanterem. W 4 minuty to ustawienie przegrało 2:12. To w tym miejscu, tą decyzją swojego trenera Blazers oddali to spotkanie. Ciężko jest  trafiać  ciągle goniąc, kiedy każda decyzja waży podwójnie, zwłaszcza gdy dzień wcześniej trzeba było użerać się przez pełne 42 minuty. Lillard i McCollum szarpali się, walczyli z uciekającym wynikiem i czasem, rzucili na marnej skuteczności po 22 punkty. Tylko 13 trafionych trójek nie decydowało o niczym , bo rywal nie był w tym względzie lepszy. A  strata  Nurkicia była  tylko gwoździem do trumny, przygotowanej wcześniej  przez Stottsa. 

Portland odpuściło totalnie strefę pod koszową.  Indiana zdobyła stamtąd aż 62 punkty. To od startu sezonu był wielki deficyt Blazers, a teraz- polegając na  Kanterze i Gilesie- będzie to kłopot jeszcze większy.  Nie pomaga też słaba skuteczność skrzydłowych, z których najlepiej wygląda ten rezerwowy- Melo. Łatwy do rozpracowanie atak, skupiony na RainBros- wobec nierównej formy Trenta, agonii Simonsa, będzie problemem , może ciut mniejszym niż obrona. Z kim mają dzielić się piłką Lillard  i McCollum, kiedy na obwodzie stoją tak nieprzewidywalni DJJ  i RoCo, a pod koszem chimeryczny Kanter. Dzisiejsze, żałosne, 16 asyst nie wzięło się znikąd. 

Ten zespół ma masę kłopotów, a  teraz - trzeci sezon z rzędu- zanim  cokolwiek zostało wypracowane, muszą się Blazers wymyślać na nowo. Będzie to o tyle trudne, że  główni odpowiedzialni za to, czyli  trener i jego decyzje nie wyglądają dobrze.  

Przed nami 6 kolejnych gier w Portland. Najbliższy w niedzielę z Hawks. Znów prawie wszystko na barkach Lillarda i McColluma.