Łatwo już było

 BUCKS @ BLAZERS 127:109 /// THUNDER @ BLAZERS 85:133

Te weekendowe dwa spotkanie były odwzorowaniem sezonu Blazers. Bezdyskusyjna porażka z topową ekipą i łatwe odprawienie słabeuszy. Potwierdziła się niepokojąca tendencja, że Portland nie ma argumentów z silnymi. W kontekście playoffów 1-6 z top5 Zachodu wygląda   dołująco.

Przykro patrzyło się na sobotnią dominację Antetokounmpo. Covington robił co mógł, ale był bezradny. Nurkić unikał gry pod koszem, starając się bardziej dystrybuować piłki jako point-center, znów trafił za trzy. Od powrotu po kontuzji jest już 3/6 zza łuku. To akurat pozytywna odmiana. Ale Blazers potrzebują siły i defensywy pod koszem, a z Bucks skończyło się 24:58 w paint. Przy takiej obronie i  ataku opartym wyłącznie na Lillardzie, który z Jrue Holiday'em na plecach zrobił  efektywne 32 punkty, RipCity nie ma szans w meczach z czołówką ligi. Lillard ma świadomość problemu:

Być może to jeden z najlepszych sezonów odkąd jestem w Portland, jeśli chodzi o wygrywanie meczów, które powinniśmy wygrać.  Ale w meczach z czołówką nie wypadamy dobrze. To są gry, kiedy testowana jest nasza obrona. To sprawdzian,  jak konsekwentni możemy być przez całe spotkanie. I zwyczajnie nie wypadaliśmy świetnie. 

Nie ma obrony, brak konsekwencji, nie widać też, tak jak przeciwko Bucks, próby ewaluacji poczynań już w trakcie meczu, gdy  przyjęty koncept nie działa. Wszystko monotonnie, w jednym rytmie zmierza  przewidywalnie ku tragicznemu finałowi. Gary Trent, od kilku dni pod skrzydłami Nicka Nurse'a, porównując defensywę Toronto z tym, co miał w Portland, wypowiada się w takim tonie, jakby trafił z praktyk u prowincjonalnego felczera do wysokospecjalistycznej kliniki. To, co aktualnie grane jest przez Portland wystarcza na zespoły takie jak Thunder, które rywalizują nie o wygrane, a korzystne rozstawienie w drafcie. Wielu pożytków z tego typu pogromów  nie znajdziemy. Możliwość oszczędzenia liderów. Lillard i RoCo zagrali w końcu mniej niż półgodziny. Sprawdzenie jak wygląda drugi rząd rezerwowych. I tu wyróżniał się dawno nie widziany Giles- 12 punktów, 3/3 zza łuku. To wszystko. Prawdziwa wartość wychodzi w grach z czołówką, a to będzie chleb powszedni w ostatniej części sezonu. Do końca 23 gry. Tylko trzy z nich będą spotkaniami z tankującymi organizacjami. Pozostałe  mecze ze ścisłą czołówka ligi ( po dwa z Jazz i Nuggets) albo uznanymi ekipami- Bostonem, Indianą, które starają się wyjść z kryzysu i będą walczyć o awans do playoffów. 

Na szczęście poza Collinsem Stotts dysponuje wreszcie  zdrowym, pełnym składem. W tym tygodniu dostanie również nowego gracza. Do Portland dołączy Rondae Hollis-Jefferson. Ten sam , którego Blazers wybrali w pierwszej rundzie draftu 2015 i oddali zaraz do Nets za Masona Plumlee i Pata Connaughtona. RHJ przychodził do NBA z opinią znakomitego obrońcy i bardzo przeciętnego strzelca. Już w praktyce to pierwsze okazało się zaletą niewystarczającą,  i w lidze zorientowanej na ofensywę były gracz Nets, Raptors oraz Timberwolves został zweryfikowany negatywnie. Blazers potrzebują obrońców, dla Hollisa-Jeffersona Portland może być ostatnia szansą na utrzymanie się w NBA. Obie strony mają coś do zyskania. 

Czy Terry Stotts będzie umiał zagospodarować nowego zawodnika. Na razie ma kłopoty ze znalezieniem minut dla zepchniętego na ławkę Jonesa Jr. W dalszym ciągu promuje Anthony'ego i tak, jak w meczu z Bucks- wymyśla kuriozalne, idące na przekór deficytom drużyny, ustawienie, gdzie w jednym czasie na parkiecie przebywają Lillard, Simons, Melo i Kanter. Czy Stotts wymyśli sensowną, adekwatną do potencjału gracza, rolę dla Powella? Jak szybko będzie w stanie wrócić do formy Nurkić? Na te ważne pytanie odpowiedzi znajdować będziemy w boju z bardzo trudnymi przeciwnikami. W tym tygodniu  Clippers i Jazz na wyjeździe

Akcja weekendu:

— Portland Trail Blazers (@trailblazers) April 3, 2021