Spojrzeć w lustro

BLAZERS @ CLIPPERS 116:133 /// BLAZERS @ JAZZ 103:122 ///

PISTONS @ BLAZERS 103:118

Minął tydzień. Dwie porażki z elitą i zwycięstwo ze słabeuszem. W Portland bez zmian, to znaczy na parkiecie, w grze zespołu nie widać postępu. Za to nie da się nie zauważyć pewnej przemiany w mowie ciała, w reakcjach zawodników, na czele z Damianem Lillardem, którzy powoli   mają chyba dość samych siebie w aktualnym wydaniu. Trudno też nie dostrzec agresywniejszej postawy mediów, których przedstawiciele zaczęli zadawać na pomeczowych konferencjach w końcu konkretne pytania. Wydaje się, że czas wszechobecnego, irytującego klepania się po plecach w rodzinie Trail Blazers  właśnie dobiega końca. 

We wtorek, kiedy Clippers rzucali Blazers 47 punktów w pierwszej kwarcie, to ostra przemowa Lillarda mobilizowała resztę ekipy do wzięcia dupy w troki. W efekcie wygrane następne 12 minut, jedyny, krótki, okres dominacji tego dnia w Los Angeles. Już po spotkaniu w Salt Lake City, gdzie Portland ustało do 30 minuty, Lillard grzmiał ponownie, tym razem o konieczności spojrzenia w lustro,  i stanięcia w prawdzie, a ta wygląda według niego następująco:

Kiedy gramy przeciwko drużynom na najwyższym poziomie, nie gramy dobrze [...] Zostajemy sprzątnięci. W Phoenix zostaliśmy sprzątnięci. Dziś wieczorem nas sprzątnięto. W Denver zostaliśmy sprzątnięci. Milwaukee w domu, sprzątnięci. Clippers, zostaliśmy sprzątnięci. To znaczy, to nie jest tak, że jest to mała próbka. Tak się dzieje ”.

Tymczasem Gary Trent nie daje spokojnie spać Olsheyowi. Dzisiaj załadował Cavs 44 punkty , na oszałamiającej 89% skuteczności. Toronto gra bez podstawowej pary rozgrywających i Trent nareszcie czuje się doceniony, czego nie omieszkał podkreślić w jednym z ostatnich wywiadów

Po raz pierwszy w mojej karierze, w ciągu ostatnich trzech lat, czuję , że jestem potrzebny

Akurat tutaj trudno mieć zastrzeżenia do Portland, do  Olsheya, że przejął prawa do Trenta od Sacramento Kings, i Stottsa, który przy pierwszej nadarzającej się okazji (kontuzja McColluma), dał #37 wyborowi z draftu 2018 szansę na zaprezentowanie swoich talentów. Nie wiem czego spodziewał się Trent, jak bardzo czuł się pomijany, ale mając przed sobą Lillarda i McColluma powinien znać miejsce w szeregu. Nie od dziś wiadomo jak trudno wzrasta się w cieniu wielkich drzew. W Raptors bez Lowry'ego i VanVleeta kwitnie. Świetnie, ze mu tak idzie, ale  za wcześnie chyba na potępianie Olsheya za wymianę z Powellem. Spokojnie, poczekajmy na playoffy, do których na razie bliżej Portland niż Toronto, i na to co zrobi Olshey latem

A Terry Stotts niewzruszony,  z właściwą sobie flegmą , tak zbieżną z tą aparycją dżentelmena, jakby żywcem wyjętego z serialu Downton Abbey, odpowiada na kolejne, wreszcie, niewygodne pytania dziennikarzy. Dlaczego Melo i Kanter grają tyle minut? Bo pierwszy jest back-upem RoCo, a drugi Nurkicia. Dopóki są efektywni w ataku, ich defensywna impotencja zdaniem Stottsa nie ma większego znaczenia. I na przykład przeciwko Jazz byli. Przebywali razem na parkiecie blisko 9 minut, Blazers wygrali wtedy 29-10.  A  już przeciwko Detroit Kanter jako podstawowy center (nadal nie w pełni zdrowy Nurkić dostał wolne) zrobił 24 punkty i rekordowe w historii organizacji 30 zbiórek. 

Dlaczego, przy tak nędznej obronie, tak mało gra defensywnie usposobiony Jones Jr.? Stotts też ma gotową odpowiedź

Byliśmy 29. w obronie, kiedy Derrick zaczynał, a teraz jesteśmy 29. w obronie

Brak ruchu piłki w ofensywie? Przecież mamy jeden z najlepszych ataków w lidze, możecie narzekać, ale ta ofensywa działa- rzecze Stotts.  Legendarny Walery Łobanowski, mówił  że nie ważne co robi gracz, który jest przy piłce, istotne, jak zachowują się pozostali.  Terry Stotts raczej nie zna tej myśli albo nie nie chce/ nie umie załączyć jej w praktycznym wymiarze do swojego playbooka.  W efekcie fanom Blazers najczęściej pozostaje podziwianie rywali 

— utahjazz (@utahjazz) April 9, 2021

Czy Powell nie traci czasami na wartości grając z Lillardem i McCollumem? Trener argumentuje, że wystawia najlepszych zawodników, których ma do dyspozycji. Ok, to jeszcze można zrozumieć, ale dlaczego paruje Powella z Melo, który kompletnie dominuje posiadania ofensywne, nie zawsze, tak jak dzisiaj z Pistons z pozytywnym efektem dla drużyny. W ogóle  w tych rezerwowych ustawieniach panuje niemały bałagan. Detroit odrabiało w drugiej kwarcie szesnastopunktową stratę, gdy na parkiecie mieliśmy wariacje, gdzie wokół tercetu Melo-CJ-Norm krążył nowy nabytek Hollis- Jefferson i wymiennie DJJ lub RoCo. Działo się o wiele lepiej, kiedy w grze uczestniczył Little, który dobrze broni i  daje coraz więcej w ataku. W duecie z Jonesem Jr. dodają mnóstwo energii i agresji, ożywiają ten zmurszały mechanizm Blazers. Stotts eksperymentuje, miota się, ale szukając najbardziej optymalnego zestawienia na ciężki finisz ligi powinien uwzględnić większe minuty dla tego duetu. 

Wiele pytań, Stotts broni się jak potrafi, ale medialna pętla na jego szyi  zdaje się zaciskać coraz bardziej. Poluzuje ją, tylko jeśli zacznie wygrywać z czołówką ligi. Na razie z liczących się ekip pokonał 76ers (dwukrotnie) , Lakers. Miami oraz Dallas też dwa razy. To mało.  Z elitą ma zawstydzające 1-8. Szansa na poprawę tej mizernej statystki  już w poniedziałek i środę. Sukces w starciach, z mającymi swoje problemy, ale ciągle uznanym siłami w postaci Heat i Celtics, mogłyby stanowić próbę odwrócenia beznadziejnego trendu, gdzie RipCity forsuje wyłącznie niskie przeszkody NBA. 

Żeby nie było, że wszystko jest bleee, bo przecież nie jest, wszak ciągle mówimy o szóstej sile na Zachodzie- akcja tygodnia:

— Portland Trail Blazers (@trailblazers) April 11, 2021