Bez litości dla ptaków

Blazers (22-6) @ Pelicans (13-13) 114:88

Dzień po morderczym boju w San Antonio Blazers... zmiażdżyli Pelicans. I to bez udziału Dorella Wrighta. Dziwne, ale wyglądało jakby to gospodarze byli po 3 dogrywkach. Kompletnie bez energii, motywacji, po prostu beznadziejnie. 

Blazers prowadzili w tym spotkaniu od początku , nie oddając prowadzenia choćby na chwilę, w szczytowym momencie uzyskując 34 punktową przewagę. Tyle, mniej więcej, oznacza dla morale zespołu zwycięstwo nad Spurs, osiągnięte w tak dramatycznych okolicznościach.

Przewaga pod zwycięstwo została wykuta już w pierwszej kwarcie. Zaczęło się, jak nie rzadko w tym sezonie, od  mocnego wejścia Aldridge'a, który zdobył pierwsze pięć punktów. Dalej, co drugi rzut, trafiali wszyscy ze startowej piątki, nawet Nic Batum. 12 minut otwarcia skończyło się piętnastopunktową nadwyżką. 

Drugą kwartę Stotts rozpoczął odważnie, można było mieć obawy, czy nie za odważnie, bo na parkiecie jednocześnie pojawili się Kaman, Robinson, Crabbe i Blake wsparci Matthewsem. Na szczęście, tego dnia,  żywotność obrony Pels  znajdowała się gdzieś na poziomie właściwym dla ludzi oczekujących, przy dwudziestostopniowym mrozie, na pekaes do Małkini. Robinson mógł bezkarnie molestować dunkami obręcz, Matthews trafiał zza łuku, a Kaman odbudowywał skrupulatnie, zatraconą gdzieś ostatnio, pewność rzutu. Tak więc tym razem rezerwowy unit nie roztrwonił przewagi, a w końcowych 5 minutach pierwszej połowy liderzy jeszcze skutecznie ją powiększyli. 62:44 do przerwy i jedyna obawa przed drugą odsłoną dotyczyła tego, czy gospodarze postanowią ograniczyć swą  przedświąteczną gościnność. 

Może i chcieli, może i próbowali, ale Damian Lillard postanowił zamknąć ten mecz odrobinę wcześniej. Trzy trójki, w sumie 11 z 17 punktów w całym spotkaniu, do tego 3 z 7 asyst i tylko jedna strata. Cały dorobek ponownie z  50% skutecznością. Aldridge  po czterech tego, co lubi najbardziej ,wypracował 1234... z rzędu double-double- 27/12. Kaman nie przestawał trafiać, finiszując jak przystało na very solid big guy, z 16 punktami z 10 rzutów. Te  3 spudłowane osobiste przyjdzie wypomnieć przy innej okazji. Suma sumarum 32 punkty przewagi.Wynik i miny Pelikanów oznaczały jedno- czas na Barton & Co.

Premierowe sześć minut trupy w składzie: Barton, McCollum, Crabbe, Robinson, Leonard mogło się podobać... tym, którzy pozostali na trybunach w Nowym Orleanie. No dobra na początku dla zmylenia i tak już pogubionego wroga zamiast Leonarda grał zawodnik pierwszej piątki Joel Freeland. W każdym  razie pierwsze 9 rzutów nie wpadło,  nie liczę dwóch niecelnych osobistych T- Roba. Jest zbyt fajny na takie małostkowe wypominki. A co najważniejsze w całym meczu z mniej statycznych pozycji  trafiał. (12pkt z 8 rzutów)  Na szczęście po drugiej stronie okopów mieliśmy Luke Babbita, A. Ajince, Jeffa Withey'a i tę pchełkę Russa Smitha, więc nie mogło się nie udać. Meyers trafił za trzy, Barton po okiełznaniu własnego ciała zaliczył akcję 2+1. Już dawno nie byłem tak spokojny o wygraną. 

To był jeden z najsłabszych występów A. Davisa w karierze. Marne 7 punktów, 6 zbiórek podparte 5 blokami. Przyszłość M. Williamsa  w Nowym Orelanie niepewna. Ale to nie są problemy Blazers. Blazers mają 22 zwycięstwo, osiągnięte 24 godziny po teksańskim horrorze, 3 miejsce na Zachodzie i świetną atmosferę w ekipie. Robin Lopez nadal  to robi. Nie są mi natomiast znane dzisiejsze losy maskotki Pels. 

W poniedziałek starcie z  przegrupowującymi siły Rockets, a dzień później Thunder, którzy nie mogą już przegrywać. Jest szansa, że z tego koszmarnego tripu Blazers wrócą z tarczą.