Sweep z Sacramento

Portland (42-37) @ Sacramento (31-47) 115-107

 

Udało się wygrać bardzo ważny mecz w Sacto, co oznacza nie tylko sweep na Królami w tym sezonie (4-0), ale też utrzymanie przewagi nad goniącymi Utah, Dallas i Houston. No i wciąż jeszcze myślimy o dogonieniu Memphis, obawiając się jednak bardziej Duranta i Westbrooka w pierwszej rundzie niż CP3 i Blake'a. Czy słusznie, to się okaże. Konfrontacja z LAC w dużej mierze zależy od głowy Damiana Lillarda, z kolei z OKC więcej będzie zależeć od obrony. Tymczasem Memphis wygrywa swój mecz, odsyłając Chicago na ryby. Końcówka sezonu coraz bardzie ciekawa.

 

Mecz w Sacramento zaczął się dla Cousinsa bardzo dobrze. Przestawiał w ataku jak chciał Masona Plumlee, który kompletnie zagubiony został szybko zmieniony przez (sic!) Kamana. I od razu drużyna zaczęła lepiej grać, Kaman przytrzymał Kuzyna, który po chwili postanowił odpocząć. Nas w ataku trzymały dystansowe rzuty i McCollum. Kings osiągneli w tym fragmencie maxymalną 8-punktowa przewagę. Cały czas było jednak równo, blisko, prawie do samego końca spotkania. Dobrze w obronie prezentowali się Davis i Aminu, a gdy Vonleh zastąpił Kamana, od razu pokazał dwie straty i dlaczego powinien jeszcze zawodowców oglądać z ławki. 

Do przerwy minus 6 i trzecia kwarta to gonienie wyniku przez Portland. Świetnie zaprezentował się Harkless, który najpierw dwiema trójkami niwelował stratę, a w końcówce kwarty kontratakiem, dobitkami i akcjami ze skrzydła w rim pokazał (M. Leonardowi), co to znaczy być Power Forward. 20 pkt i 16 zbiórek, w tym 7 w ataku. Wspomagał go Davis, który dzisiaj choć za bardzo nie trafiał ani nie zbierał, to dobrze bronił. Cały czas punktował CJ, a Lillard  - zmęczony po pojedynku z Currym, w kratkę.

DeMarcus jak to DeMarcus załapał faul techniczny w wyniku banalnej prowokacji Hendersona, co pozwoliło nam ciułać dodatkowe punkciki w IV kwarcie. Henderson jest lepszym strzelcem z mid-range niż z dystansu i nie powinien odpalać trójek. Widzieliśmy sporo akcji hand-off i wbiegnięć po zasłonie do paint z odrzuceniem piłki na skrzydło. Umieją takie akcje na punkty zamieniać McCollum, Crabbe, a nawet Aminu, który - tak mi się wydaje - poprawił technikę rzutu za trzy. Floatery Plumlee w akcjach pick&roll wciąż jeszcze pozostawiają sporo do życzenia, tak jak rzut wysokich (a w zasadzie jego brak). Cały czas brakuje mi w tym sezonie gry w post-up tyłem do kosza przy izolacji jakiegokolwiek zawodnika. I chyba się nie doczekam - Stotts nie ma tego zagrania w repertuarze. A szkoda, przydałoby się dla chwili wytchnienia pozostałych graczy zmęczonych obroną.

W końcówce tuz przed crunch-time udało się zbudować kilku punktową przewagę, którą CJ zamienił swoją trójką na pierwsze (i ostatnie) prowadzenie Blazers dwucyfrowe (pierwsza płyta Pearl Jam). DeMarcus zaczął miotać z dystansu, co nie mogło skończyć się sukcesem i zaczęliśmy myśleć, że Kings nie chcą tego meczu wygrać. Potem Portland grali długo w ataku licząc na to, że wygrają czasem. Jednak w samej końcówce gospodarze trafili kilka trójek z rzędu i zblizyli się na jedno posiadanie. Na szczęście na linii dobrze stanęli Henderson i Lillard, a sprawę załatwiło złe podanie Cousinsa i przechwyt Harklessa na kilkanaście sekund przed końcem. No i dobrze, stres z samego rana nie jest zalecany przez lekarzy i farmaceutów.

Teraz mecz z OKC, który powinien udzielić odpowiedzi na nurtujące pytanie - kogo chcemy w pierwszej rundzie play-off? Chyba że olśnione Memphis wygra swoje pozostałe mecze. .