Wiktoria

Clippers (2-1) @ Blazers (1-2) 88-96

Wydawało się, że będzie jak przed rokiem - że Trail Blazers nie podniosą się, że poddadzą mecz i oddadzą go w sferze 1. mentalnej, 2. fizycznej pod koszem (bo wiecie, że naszymi TAM gwiazdami są Plumlee i Davis) jak rok temu z Memphis oraz 3. na obwodzie, gdzie obrońcy stopują nasz duet Lillard-McCollum. Tym razem było inaczej, Tym razem wygraliśmy mecz, a pomogli nam chyba dziennikarze NBA, którzy dzień wcześniej wybrali CJ-a na MIP sezonu. I to zrobiło różnicę.

Od początku zaczęli trafiać Damian i CJ, którego wyraźnie uskrzydliła nagroda sezonu. Znowu nie trafiał nasz frontcourt (to już normalne), ale przynajmniej w kategoriach "zbieram" pomogli nam pudłujący na potęgę goście. Chyba zapomnieli o tej hali, ale nie liczcie, że w kolejnym meczu będzie tak samo. To pozwoliło naszemu Centrowi zaliczyć monstrualne 21 zbiórek - duże Łał, choć w ataku wciąż jest sierotą. Crabbe i Henderson zapomnieli, jak się gra w kosza. Kaman dawał dobre ruchy w paint i teraz widać, jak jeszcze wiele pracy (a przecież Kaman nie jest żadnym wirtuozem) przed Noah Vonleh. Albo od razu go sobie odpuśćmy. Popatrzcie, ani Plumlee, ani Davis, ani Vonleh ani boże broń Leonard  nie umieją wykonać jednej dobrej akcji typu gram w post tyłem (tyłkiem i łokciem) do kosza. I to się raczej nie zmieni...

Nasi obrońcy punktowali w akcjach off-screen i po pick&rollu odgrywanym przez wysokiego na skrzydło i tam ball movement szedł do łuku. Nie łudźmy się jednak, że Aminu będzie trafiał trójki. Albo Harkless. Tak nigdy nie wygramy. Trójki powinni sadzić Lillard, McCollum i ... nikt więcej. Aminu powinien skupić się na obronie, a Harkless na cwaniakowaniu pod koszem i ładowaniu łatwych paczek po zbiórkach skądinąd. Tak jak pokazał to w drugiej połowie, bo o pierwszej woli pewnie zapomnieć. Tak jak umie to Davis.

Nie wiem co stało się z Crabbe'em w tej serii, bo tak znakomicie grał w tym sezonie. Nie rozumiem,  jak nagle można - nie trafiać nic,  w obronie gubić wszystko i być tak kompletnie we mgle. Może głowa?

Co nam wychodziło? Drive'y Lillarda po zasłonach, pull-upy CJ-a tak samoż,  wbiegnięcia Plumlego i asysty na zewnątrz oraz zbiegnięcia znikąd i łatwe paczki Harklessa  w drugiej połowie. Czy to jest recepta na sukces w tej serii? Nie wiem, ale trzymajmy się tego, bo nic lepszego ani Platon ani Stotts nie wymyślą.


 Było równo aż do crunch-time, kiedy CJ walnął tróję, Lillard wjechał na kosz, Harkless zrobił paczkę a Lillard nie pomylił się z linii. Czy coś więcej wiemy po tym zwycięstwie, oprócz tego, że Paul Allen poczuł się spełniony? Cieszmy się chwilą, bo one są najważniejsze. Tak czy inaczej wracamy do Los Angeles.