Ostrzał rakietowy

Blazers (7-6) @ Rockets (7-5) 109-126

Meczem w Houston rozpoczynamy pięciomeczową serię wyjazdową. Konfrontacja ważna wiedząc już iż GSW nie dorastamy do pięt, LAC jest ekstremalnie niewygodne, a przypuszczając że również z SAS większych szans na razie nie mamy. Jakby się okazało, że jeszcze Houston jest poza zasięgiem to wizja pierwszej rundy Play-Off wygląda mało zachęcająco.  Po części się tak okazało, ale mimo wszystko trzeba zauważyć konkretne działania mające usprawnić tą na razie drogą, a regularnie zacinającą się maszynę.

Pierwszą zmianą było wpuszczenie do pierwszej piątki Crabbe. Kontuzja Aminu ma tą zaletę, że Stotts może dać szansę prawie każdemu (Vonley, Leonard, Crabbe, a w kolejce zapewne Turner, a może nawet Layman). Na razie nikt się specjalnie nie odwdzięcza, ale może w tym szaleństwie też jest metoda. Zaczęło się jak w meczu żeńskim: najpierw goście 6 pkt,, potem gospodarze 10, następnie goście znowu 6. Z czasem jednak siła ofensywna, a także różnorodność (niestety Houston to już nie tylko wymuszanie fauli brodacza) rozbiła w pył zaspaną obronę Blazers.


Na początku drugiej kwarty była taka ciekawa statystyka: obie drużyny miały tą samą skuteczność, ale to Rockets prowadziło 10 punktami. Powód ten sam co od początku sezonu w przypadku drużyny z Oregon: zbiórki, wymuszanie fauli i dodatkowo zła obrona "trójek". Ale ta kwarta to jednak był pewien promyk nadziei. Wprowadzeni Vonley i Layman trafiają za trzy, McCollum kontrami zmniejsza przewagę, wchodzi Lillard i punktuje. Robi się remis, jakby to powiedział sprawozdawca niezasłużony z przebiegu gry.

Trecia kwarta to kolejna faza ostrzału rakietowego. Przez pewien czas Blazers jeszcze bronią się dzielnie niczym Japończycy w bitwie na Okinawie (przy okazji polecam świetny film TUTAJ), ale ostatecznie muszą złożyć broń. 38-21 w tej fazie gry rozstrzyga temat.

Czwarta kwarta to już dobijanie rannych. Dla przyzwoitości trenerzy jeszcze potrzymali przez dłuższy czas kluczowych graczy, ale przewaga 20 punktowa nie pozostawiała złudzeń. Dopiero na ostatnie 4 minuty wchodzą głębokie rezerwy, w tym nieoceniony Meyers Leonard, który przy 100% skuteczności po drugiej trójce nie omieszkał rzucić "gdybym grał od początku ...".


A teraz do samolotu i z Houston do Nowego Orleanu dzisiejszej nocy. Tam wypadało już wygrać.


PS. Faktem jest, że przed sezonem byłem najbardziej sceptycznie nastawiony do obecnego sezonu. Ale to nie jest tak, że jak jestem wyznaczony do pisania dostajemy łomot, ani tak że po klęsce mam nakaz pisania ... po prostu: przypadek