Podsumowanie miesiąca- X/2017

[ tekst powstał przed meczami z Jazz i Lakers]

Historyczne 6 punktów, które uciułali Blazers w drugiej kwarcie przeciwko Toronto, stało się symbolem strzeleckiej niemocy, która-chyba jednak dość nieoczekiwanie- dopadła RainBros i spółkę już na starcie sezonu. Im bliżej kosza, tym Blazers mają większe problemy ze skutecznością. Zaledwie jedna ekipa w tej lidze wypada gorzej w rzutach za 2 punkty. Sytuacje maskuje bardzo dobre ponad 40%  zza łuku. Ale kłopotów z finalizowaniem akcji spod samego kosza nie da się całkowicie  przykryć. Nurkić-Davis-Swanigan kończą   na 37% !!!. W ten sposób na ogół zwycięskie wojny , które toczą na tablicach nie przekładają się na wynik drużyny. Atak oparty tylko na Lillardzie i McCollumie jest dziecinnie łatwy do rozszyfrowania. Kiedy podwajani/faulowani  Rain Bros nie trafiają Portland przegrywa. Dobra gra Evana Turnera i Pata Connaughtona , długie okresy fantastycznej formy Aminu jako two-way gracza, postęp w obronie,  pozwoliło jakoś wyjść na plus. Choć przyzwoity bilans zawdzięczają Blazers głównie dwóm wygranym z Phoenix, wygrzebującym się dopiero z popiołów. Pomijając zapaść z Raptors, paradoksalnie najlepiej oglądało się Portland w przegranych. Tylko „all-starowe” popisy Antetokounmpo i Griffina odebrały wtedy  RipCity  sukces. Na razie nie ma co panikować. Start sezonu prawie wszędzie wygląda dziwnie. Obrońcy tytułu i ich najwięksi konkurenci polegli już po 3 razy. A król James zaczął nawet organizować zespołowe, oczyszczające atmosferę pogadanki. Na Zachodzie w czubie Grizzlies, a po drugiej stronie Ameryki na czele maszerują Magic.  Za miesiąc wiele spraw powinno wyglądać inaczej. Wówczas przekonamy się, czy-  w prawdopodobnie przywróconej już  hierarchii, Blazers odnajdą się na pożądanej przez nas  wszystkich pozycji.

W

liczbach

BILANS: 10	OBRONA: 7	ATAK:3	STEALS:23
4-3	101	110.6	6.9
ZBIÓRKI:3	ASYSTY: 20	BLOKI: 4	STRATY: 12
49.7	19.3	6.3	14.3
FG%za2: 29	FG%za3: 2	FG%: 24	FT%: 4
43.2	42.3	42.9	82.4

redakcyjne 

3na3

1. Po pierwszych meczach sezonu zmieniasz swój przedsezonowy typ na Blazers na bardziej optymistyczny, obniżasz go czy zostawiasz bez zmian?

Jędrzej Mirowski: Byłem przy 50-32 i przy tym zostaję. Pomimo iż Nurk wszedł w sezon kiepsko, a Lillard potrzebował aż dwóch tygodni zanim nastawił swój kaliber i zaczął trafiać w meczu powyżej 40% rzutów to i tak udało nam się zacząć sezon 4-2. W dodatku graliśmy bez Vonleh. Jest za wcześnie by wyrokować co będzie dalej, ale chyba jestem dobrej myśli. Nawet bardziej niż rok temu.

Andrzej Tropaczyński: Nie zmieniam, bo po 8 mieczach to nie ma sensu. Drużyny jeszcze szukają rytmu, jedne go jeszcze znajdą inne pokażą, że dotychczasowe wyniki nie były reprezentatywne. Gdybyś mi jednak przystawił pistolet do głowy i kazał zweryfikować typ to byłaby to weryfikacja w dół, może nawet poza pierwszą ósemkę. Trzy mecze przegrane na styku, żadnego zwycięstwa z dobrym zespołem (wybacz Indiano), zachód może takich kwiatków w tym roku nie wybaczyć.

Piotr Sitarz: Zostawiam. Jest zbyt wcześnie; rok temu o tej porze kończyliśmy pierwszy tydzień sezonu. Blazers grają w typowy dla dobrych zespołów sposób, przeplatając wszystko co dobre (mecze z Pelicans i mimo porażki z Clippers), z tym wszystkim co złe (druga kwarta z Raptors). Jakby prostowali nogi po preseason. Z tego powodu, żaden zespół w lidze nie licząc kwartetu Bulls-Hawks-Kings-Mavs, nie odskoczył rywalom na więcej niż 2-2.5 spotkania. Mamy dobry kalendarz do końca listopada, z jedną trasą wyjazdową, i myślę, że o pierwszej zmianie pomyślę właśnie wtedy.

2. Największe zaskoczenie na początku sezonu, to...?

Jędrzej Mirowski: Evan Turner nie jest tak irytujący jak był jeszcze rok temu. Czy to zaskoczenie? Po tym jak w zeszłym sezonie mieszałem go z błotem w co drugim meczu, teraz nawet przyjemnie patrzę jak dopina grę pomiędzy S5, a rezerwowym unitem. I bardzo podoba mi się jego gra w obronie.

Andrzej Tropaczyński: Na plus dla mnie Pat i Aminu. Pat, że w ogóle jest graczem NBA (naprawdę nie sądziłem, że to się wydarzy), a Aminu, że jest przez ten krótki okres trzecim najlepszym graczem zespołu. Ten drugi wniosek mówi jednak niestety nie tylko dobrze o Al-Farouq’u, ale też źle o innych kandydatach [patrzy w stronę Jusufa i Moe].

Piotr Sitarz: Pat Connaughton: Jest 7 graczem w rotacji, kombinacją guarda z smallballową trójką, który wchodzi na parkiet razem z Edem Davisem. Już w preseason grał sporo, ale jego 22 minuty to o tyle większe zaskoczenie, że są zwykle produktywne powyżej przedsezonowych oczekiwań. Trafia 48% rzutów za 3 punkty, jest w bardzo wczesnej fazie ewolucji w naszego Kyle'a Korvera, bo gdy łapie piłkę na 7 metrze po flare-screenie, to wiesz, że odda rzut. I ta pewność siebie zaskoczyła nie tylko mnie, ale mam wrażenie, że również ludzi w Portland i kolegów, u których zyskał zaufanie - tylko Lillard i McCollum oddają więcej rzutów za 3 punkty niż on; Per-36 minut nikt.

3. Skąd wziął się awans w rankingu defensyw( aktualnie 7. miejsce) i czy jest to stały trend czy raczej fluke?

Jędrzej Mirowski: Który to już sezon w tym składzie? Które to już wakacje Lillarda spędzone nad grą w obronie? Czy tylko mi wydaje się, że Nurk jest lepszym obrońcą niż był Plumlee? Czy Al-Farouq Aminu zalicza faktycznie taki dobry sezon w obronie? Stawiałbym przede wszystkim na to, że granie ze sobą kolejny rok robi swoje - zwłaszcza dla Turnera i Nurkica, którzy w poprzednim sezonie dopiero odnajdywali się w systemie PTB

Andrzej Tropaczyński: Obrona to nie tylko talent, ale w dużej mierze włożony w nią wysiłek i ten wysiłek obecnie widać, co nie zawsze było normą w poprzednich sezonach. Pojawił się też Nurkic, który nawet w średniej formie daje tutaj nadwyżkę na Plumlee. Czy to się utrzyma nie mam pojęcia. Oby, bo obecnie to bardziej atak kuleje.

Piotr Sitarz: Stąd, że nie mieliśmy trudnego początku sezonu, że Aminu i Harkless automatycznie zmieniają pomiędzy sobą krycie, że Lillard i McCollum walczą na zasłonach, a ciało Nurkica to największe ciało w tym zespole od czasów Robina Lopeza. Bardzo dobrze gra Ed Davis, rezerwowi nie popełniają błędów, a na naszą i podobnych zespołów korzyść, działa ogólne przyspieszenie tempa ataku i fakt, że nie wszystkie drużyny starają się za wszelką cenę doprowadzić do możliwie najlepszego rzutu. Typuję, że Blazers nie skończą sezonu w Top10 efektywności defensywnej, ale cieszymy się, póki sen trwa.


W zakładce "Typer" klasyfikacja w październiku.