Cudu nie było. Nowy Orlean nie leży nad Wisłą.

Mecz nr 3: BLAZERS (0) @ PELICANS (3) 102-119

 

OK. Lecimy do Nowego Orleanu, Luizjana. Po to, by zmazać wstyd po dwóch domowych porażkach, by zawalczyć, by pokazać, że 3 seed coś w lidze znaczy. Z drugiej strony Pelikany w wyśmienitych humorach, tryskający optymizmem Anthony Davis i tryumfujący Alvin Gentry. W głowach blejzersów siedzą te porażki i przede wszystkim niemoc. Czują tę niemoc wszyscy. Trzeba było wygrać pierwszy mecz, który jakby nie patrzeć roztrzygnął się w crunch-time w ostatnich sekundach. Pamiętamy, że PTB mieli wtedy trzy szanse na objęcie prowadzenia i być może zwycięstwo. Wszystkie zmarnowali. A potem jest już tylko gorzej. 

Mimo wszystko z nadziejami na lepszy los siadamy w fotelach przy league-pasie. Początek nie taki najgorszy bo Blazers trafiają kilka trójek i wynik oscyluje wokół remisu. Przychodzi jednak połowa kwarty i gospodarze odskakują na kilka punktów. Widać wyraźnie, że bez problemu dostają się pod obręcz gości. Łatwo gubią obrońców. Portland z dystansu, a i to różnie. Głównie jednak ślamazarna obrona, co daje się odczuć zwłaszcza w drugiej części kwarty. Pelikany jak z nut trafiają i odjeżdżają w siną dal. Co tylko pogłębia się, gdy wchodzą rezerwy. Oj rezerwy zawodzą w tych play-offach, nie tylko liderzy. A liderzy bez formy, siedzący z ręką im na twarzach obrońcy NOP powodują, że  liderzy nie trafiają albo nawet nie mają jak rzucać. 

Problemem jest to, co wtedy, jak rozpisane i grane przez cały sezon zagrywki na rzucających Lillarrda i McColluma nie działają. No właśnie, co? Aminu z ćwierci obwodu, chwała mu, że coś trafiał, ale przecież nie na takiej skuteczności, żeby przesądzać o wyniku. Nurkić ograny przez Davisa, ale można przecież było się takiej dominacji spodziewać. Mirotić zabija. Ale przecież pamiętamy, że Mirotić do czasu gdy grał w Chicago był najlepszym zawodnikiem tamtej drużyny. A Rondo odżył. Damian nie lubi grać przeciwko rozgrywającym prawdziwym rozgrywającym, jak CP3 czy właśnie Rondo. Nie lubi grac przeciwko obrońcom prawdziwym obrońcom. Lubi mieć dużo miejsca na obwodzie. Jednak czasy RS się skończyły. I wszyscy mamy kłopot.

Wiecie, że wielu, i to wciąż z nas na tym forum, uważa że Portland mały rynek, że nikt z wolnych agentów nie chce tu grać, że ciężko kogoś ściągnąć.  Popatrzmy na Nowy Orlean. Mają Cousinsa, wzięli Rondo, dostali Miroticia. Realnie patrząc to NOP zbudował i posiada lepszy skład. Tak po prostu. Mają lepszy skład.

Portland grali jak z nut w okolicach i długi czas po ASG. Damian wszedł na poziom monster star i grając hero-ball przeciągnął przy pomocy CJ-a blazersów przez serię 13-0, co zbudowało duży optymizm i wiarę, że w tym sezonie uda się pójść krok dalej. Nowy Orlean z kolei przez długie okresy mieli problemy z kontuzjami i stabilizacją składu. Pomińmy już kontuzję Kuzyna. Poza tym to tylko jeden mecz różnicy. Czyli wielki advantage to nie był.

Te play-offy jednak nie wychodzą. Wszyscy raczej oponenci wiedzą jak mają zagrać żeby ograniczyć przewagi Blazersów. Tutaj wszystko jest świetnie jak wszystko wychodzi, a jak kłopoty, to Bednarski nie pomoże. Terry Stotts nie nazywa się Bednarski i już teraz nie wiem, czy jemu trzeba współczuć czy po prostu zganić za to, jak reaguje na boisku. Albo nie reaguje. 

Ten mecz, choć wiedzieliśmy, że będzie ciężko, bo sukcesy i porażki często wykluwają się w głowach, skończył się po pierwszej kwarcie. Po prostu prawie 20 punktów przewagi to nokaut a trzeba sobie przypomnieć poprzednie wyniki. No trudno, taki jest sport. Trzeba będzie wiele rzeczy przemyśleć. 

Prawdą jest, że drużyna zagubiła formę z lutego, marca. Prawdą jest, że to już kwiecień. Ale też bądźmy obiektywni - Portland gra bez intensywności, bez wystarczającego zaangażowania, wydaje się, że powinni gryźć parkiet. Tego troszeczkę brakuje, nawet jakby mieli przegrać 0-4 ale po wylaniu hektolitra potu może inaczej byśmy na to spojrzeli. Teraz na gorąco widać rozczarowanie frustrację żal. 

Ale nic to, myślimy, że będą jeszcze walczyć. Tutaj nawet jeden mecz, jak wyjdzie, można ugrać. Tylko musi zatrybić flow ataku, który nie płynie, przerywany na obwodzie agresywną obroną. Play-offy pokazują, że w serii najważniejsze są match-upy. Ten match-up akurat PTB się kompletnie nie udał. Po pierwsze nie mamy odpowiedzi na Davisa. Po drugie obrońcy NOP są idealnie skompilowani pod sposób budowania przewagi przez Portland. Wiem, że wielu cieszyło się na tę serię, ale ja uważałem, i nadal tak sądzę, że  lepszym przeciwnikiem byliby OKC, SAS, a nawet UTAH. Tamte drużyny na tych pozycjach nie mają tak wielkich przewag, a właśnie o to chodzi.

Teraz zostaje mecz numer 4 i jak sądzicie, co będzie?