Gdyby nie Antetokounmpo

BLAZERS(2-1) @ BUCKS(2-1) 110:113

Godzinami mogłbym patrzeć na obrazy Toulouse-Lautreca/ ale teraz wolę podziwiać, w paint, dzieła Antetokounmpo, Greka. Wybaczcie moje niedzielne rymy, ale  w Milwaukee gra ktoś kogo występy musisz doceniać nawet jeśli przez 40 minut morduje twoich ulubieńców, a w ostnich sekundach kradnie im wydawałoby się pewne zwycięstwo. Giannis Antetokunmpo gra aktualnie prawdodobnie najlepszą koszykówkę na świecie. W pierwszy dwóch meczach sezonu zdobywał powyżej 30 punktów, dzisiaj przeciwko Portland zaliczył rekordowe 44.  W Wisconsin objawił się Zeus, na koszykarskich parkietach coraz bardziej  wszechwładny. Mimo to Blazers byli naprawdę blisko.

Na minutę przed końcem tego znakomitego, biorąc pod uwagę "dzień po dniu" obu ekip, meczu, po trójce i osobistych Lillarda, Blazers wyszli na jednopunktowe prowadzenie. Kiedy w odpowiedzi Middelton oddał pospiesznego jumpera Blazers dostali szansę , aby rozpocząć sezon od obiecującego 3-0. Niestety w 3 ostatnich posiadaniach liderzy ekipy nie wytrzymali presji świetnej obrony Bucks. Stratę zaliczył Lillard, później to samo zrobił McCollum, a Bośniak został zablokowany przez Greka. 

Może należało rzucać z dystansu, zamiast pchać się do samego kosza, może. Nie wszystko zależy jednak od  własnego wyboru, zwłaszcza kiedy na przeciwko masz Antetokounmpo i jeszcze co najmniej dwie pary konarów Tony'ego Snella oraz  Johna Hensona , które tylko  z pozoru wyglądają na ludzkie ręce.  Nie jest łatwo trafić coś  przedzierając się przez tę gęstwinę.

A i tak przez wiele minut Blazers trzymali się dzielnie. RainBros byli skuteczni aż do ostatniej minuty.  W obronie dali się trochę kiwać Brogdonowi, ale po drugiej stronie niwelowali te straty  , zdobywając po 26 punktów na dobrej skuteczności. Zabrakło tej jednej  dobrej akcji , w którymś z trzech ostatnich posiadań.  

Kolejny raz rezerwowe ustawienie: McCollum-Connaugton-Turner-Harkless-Davis, któremu Stotts  na przełomie dwóch pierwszych kwart daje spore minuty wypada zaskakująco korzystnie. CJ, Turner i  Connaughton trafiają zza łuku, Ed Davis z Harklessem trzymają obronę. Dzisiaj robota tej piątki dała RiPCity najwyższe prowadzanie w meczu. Przez 5 minut Bucks nie mogli trafić z gry, sporadycznie  punktując  z linii. Rok temu o tej porze "podziwialiśmy" jak Crabbe i Turner próbują nie wchodzić sobie w drogę. 

Lepiej niż w Indianie wypadł też Nurkić. Co prawda bardzo długo szukał skuteczności, mając problemy z dobitkami z 2 centymetrów( tribute to Mason Plumlee?), ale w drugiej połowie trafiał  już nawet z półdystansu, by w tym miejscu przybić do krzyża samego Zeusa. 

When a Greek Freak 🇬🇷 meets a Bosnian Beast 🇧🇦 pic.twitter.com/Ep0HVWxBQo

— Trail Blazers (@trailblazers) 22 października 2017

Gry w back-2-backu nie wytrzymał Aminu. Znów pchał się środkiem paint, pudłując sam na sam z koszem, nie wykazał się też niczym specjalnym w defensywie. Stotts nie odważył się rzucić żadengo z wysokich rookies. A ja patrząc jak Grek przestawia Turnera zatęskniłem za atletyzmem  Noah Vonleh.

Pat Connaughton gra lepiej niż ktokolwiek mógłby się spodziewać, ale kiedy  tak jak dzisiaj jego skuteczność nie powala, aż 18 minut , które dostaje na pokazanie swoich talentów, wydaje się lekką przesadą. Dopiero  w końcówce meczu Stotts dał szansę Napierowi, chyba odrobinę za późno.  Biorąc pod uwagę , jak ciężkie życie mieli tego dnia  RainBros, należało chyba wcześniej zdywersyfikować  pozycje na obwodzie. Lillard nie zszedł w  ostatnich 12 minutach z parkietu. Może zabrakło mu sił, a w związku z tym przytomności umysłu, które mógłby zachować, gdyby przez pierwsze, powiedzmy, 120 sekund   czwartej  kwarty grę prowadził własnie Napier. 

Można by przyczepić się też  do paru innych rzeczy, na przykład do tego, że  Teletović i Snell walili tróje z tych samych miejsc, a obrona Blazers  stała jak wryta,  gapiąc się niczym  łoś w reflektory nadjeżdżającego auta. Ale nie to zdecydowało o pierwszej porażce w sezonie. Ten powód nazywa się Giannis Antetokounmpo. 

Teraz cztery mecze w Rose Garden, i szansa , że złość po straconej szansie w Milwaukee szybko minie. Jest dobrze.