Wypadek Turnera

SPURS (22-10) @ BLAZERS (16-15) 93:91

„Spokojnie można było to wygrać” – taki transparent powinien zawisnąć w Moda Center jako najczęściej wypowiadane sformułowanie kibica Portland TrailBlazers.

Przynajmniej w tym sezonie. Po raz kolejny Blazers powrót z całkiem udanej sesji wyjazdowej sfinalizowali porażką we własnej hali. Rywal co prawda z wyższej półki, ale z przebiegu meczu – do ogrania.

Rozpoczęło się od przetestowania, czy Evan Turner nie ucierpiał psychicznie po wypadku samochodowym. Nie tylko nie ucierpiał, ale nawet zaczął trafiać. 7/11 – dawno nie widziana u niego skuteczność. Gdyby jeszcze nie skopał ostatniej akcji, ale o tym na końcu.

Spurs dominowali w pierwszej połowie i nawet wydawał się, że mają mecz pod kontrolą. Stary znajomy LMA nękał obronę Blazers i tylko jedno jego podanie w trybuny wzbudziło radość publiczności. Cieniem samego siebie był CJ, który w pierwszej połowie nie trafił ani razu, acz gwoli sprawiedliwości trzeba przyznać że piłka pechowa wypadała w kosza. Jednak jak rozumował Napoleon, żeby być generałem trzeba mieć farta. Terry Stotts generałem najwyraźniej nie jest, co udowodnił w ostatniej akcji, ale o tym na końcu.

Może to spokojne prowadzenie uspokoiło gości, bo w trzeciej kwarcie Blazers odrobili straty i nawet wyszli na prowadzenie. Świetną zmianę dał Napier, który zaczyna być alternatywą dla chimerycznej pary DL-CJ. Pod koszem ponownie królował Davis – bezcenne 6 zbiórek ofensywnych, szkoda jedynie że Ed jako jedyny w drużynie walczy na atakowanej tablicy.
„Jak nie urok, to sraczka” – gdy Blazers wydawało się znaleźli sposób na rywala kostkę skręcił Lillard. Popedałował na rowerku i wrócił na ostatnią kwartę, ale czy w pełni sił to już wątpliwe biorąc pod uwagę rozwiązanie taktyczne ostatniej akcji, ale o tym na końcu.

Blazers wciąż prowadzili, nawet 6 punktami, ale Spurs szybko ten dystans zniwelowali. Można było więc ostrzyć sobie żeby na wielki pojedynek taktyczny Stotts-Popovich w końcówce. Nadzieje w serca kibiców kibiców wlał na 15 sekund przed końcem regulaminowego czasu gry LaMarcus pudłując jeden osobisty. Jedna wenta to bardzo dużo czasu jak mawiał legendarny trener polskich piłkarzy ręcznych. Ale nie dla Stottsa, który jeżeli rozpisał ostatnią akcję – to nie popisał się (po raz kolejny). Najpierw CJ wbiegł pod kosz, gdzie czekał go las rąk doświadczonych w takich sytuacjach obrońców. Cudem uratowaną piłkę pokozłował kilka sekund Turner marnując cenny czas. A na zakończenie piłkę ponownie dostał CJ do rzutu w trudnej pozycji. McCollum nie trafił w tym meczu poprzednich sześciu rzutów za linii: „prawo serii” przeważyło nad „prawem przełamania”, a Blazers przegrali kolejny mecz w końcówce. Może warto uświadomić sztab taktyczny, że za dwa trafić łatwiej niż za trzy, a jak się przegrywa punktem (Timberwolves), a nawet dwoma (Spurs) – to taka opcja też pozwala zachować szanse na zwycięstwo.

Dzień oddechu i niezwykle ważny mecz z Denver. Chwilowo bilans 16-15 ma jeszcze oprócz najbliższego rywala coraz sprawniej działająca maszynka z Oklahomy.