Kontuzja Aldridge'a, słabi Blazers uratowani w Lillard-time

Kings (16-25) @ Blazers (31-11) 94-98

Ponad 47 minut musieliśmy czekać na pierwszą dobrą, pozytywną, na pewno highlight tego meczu, akcję czy sekwencję. Blazers przez prawie cały mecz i 3 kwarty bez LaMarcusa Aldridge'a (uraz dłoni - więcej informacji po południu) tułali się pomiędzy dwiema wersjami samych siebie. Tych Blazers z sezonu gdzie przegrali ostatnich 13 meczów i tych, którzy zaczęli ten rok porażkami z Sacramento i Golden State.

To od początku do końca nie był dobry mecz. Nawet w crunch-time nie działo się dobrze oprócz akcji na 30-parę sekund do końca, gdy Damian Lillard jak gdyby nigdy nic zesplitował pick-and-roll z Thomasem Robinsonem stawiającym zasłonę i eksplodował nad obręczą na plus 3 punkty przewagi  uderzając w policzek Kings bez DeMarcusa Cousinsa, łapiącego 6 fauli przeciwko Meyersowi Leonardowi i Thomasowi Robinsonowi. Frontcourt, który w każdym innym zespole nie byłby na pierwszych stronach gazet, rzucił razem 14 punktów i miał 9 zbiórek, zastępując dwugłową hybrydą miękkiego nadgarstka zza łuku i agresji, 10 punktów w pierwszej kwarcie LaMarcusa Aldridge'a i Chrisa Kamana, który skill zostawił w leśniczówce. 

Terry Stotts grał dużo small-ballem z Dorrellem Wrightem (+8), Nicolasem Batumem (-9) lub hohoho Victorem Claverem (-6) na czwórce, kryjąc przy okazji Rudy'ego Gaya Wesleyem Matthewsem i tracąc mnóstwo punktów po mismatchach. W pierwszej kwarcie Gay był on-fire z prawej strony, trafił 3 z 3 rzutów nad Batumem, Matthewsem, Lillardem, miał 2 przechwyty na źle pracujących w ataku Blazers i 3 zbiórki, wspólnie z resztą zespołu dominując frontcourt z Portland pod tablicami. Blazers w pierwszej kwarcie przegrywali 13 punktami, ale z biegiem czasu zaczęli łapać, że these motherfuckers are still the Sacramento Kings.

Damian Lillard do eksplozji w pomalowanym Kings miał słaby mecz po obydwu stronach parkietu. Rzucił 22 punkty na 31% skuteczności z gry, miał 6 zbiórek i 5 asyst, a Darren Collison czuł się jak podczas lockoutowego sparingu z wieśniakami w Kentucky. Lillard jest dobrym obrońcą gdy trzeba bronić linii za trzy punkty i grać jeden na jeden. Nie jest jest defensywnym zagrożeniem dla rywali, gdy musi biegać pomiędzy zasłonami za grającym bez piłki guardem, albo przedzierać się przez nie na pick-and-rollach. Wysoki zamrażający te akcję znajduję się w niekorzystnej przewadze 1-2 z rolującym wysokim oraz guardem wybierającym pomiędzy podaniem, penetracją i rzutem. W tym samym czasie Damian Lillard jest zbyt daleko, żeby nawet myśleć o kontestowaniu czegokolwiek. 

Zanim Aldridge na stałe opuścił parkiet Kings nie mieli odpowiedzi na jego dość szczęśliwe dwa rzuty za trzy, grę w mid-range i pod koszem. Aż do ostatniego posiadania w tej kwarcie, Kings nie podwajali go, ryzykując blowout na Jasonie Thompsonie, ale ograniczali rzuty za trzy pozostałych graczy z Portland. Reszta zespołu była 1-5, a jedyny rzut za trzy trafił Wesley Matthews właśnie po podwojeniu Aldridge'a i przeniesieniu ciężaru gry na prawa stronę. 

Drugą kwartę Blazers zaczęli od runu 9-0 z podkręcającym tempo Stevem Blake'iem. Szybko przechodzili do ataku, poprawili obronę i wymusili 8 strat Kings, mieli 6 przechwytów i dobrą obronę Matthewsa na Gay'u. Przyzwoicie wyglądał Dorell Wright z 6 punktami, lepiej Meyers Leonard z 1 blokiem i 7 punktami, ale nie grał w crunch-time, bo wciąż nie jest dobrym obrońcą.

Terry Stotts po przerwie poszedł na głębszego i ponad 7 minut grał Victorem Claverem. Był to mądry ruch. Wyciągnąć z ławki gracza, którego skauci nie rozpracują, bo nie mają z czego. Blazers dopiero w połowie trzeciej kwarty zorientowali się, że przy każdej zasłonie Clavera, Kings zostawiają mu zbyt dużo miejsca. To przyniosło tylko 1 celny rzut za trzy, ale memo na przyszłość: jak już będziemy dyszeć, to być może będzie game-changer.

Will Barton w sześć minut w czwartej kwarcie zdobył 6 punktów, Thomas Robinson miał solidną obronę w paint, Steve Blake wyglądał jak w każdym dotychczasowym meczu na 5 punktów i 3 asysty, a Nicolas Batum jeszcze bardziej potrzebuje Wilsona Chandlera zabierającego mu minuty efektywniejszą grą.

Blazers stracili tylko 38 punktów w paint, ale Robin Lopez jako glue-guy tej obrony bliżej kosza i Joel Freeland są potrzebni od zaraz. Blazers na rozkładzie do końca stycznia mają trzy teamy z Top10 ligi w penetracjach na mecz, Celtics z 45 punktami w paint co mecz i Cleveland Cavaliers LeBrona Jamesa.

Kolejne spotkanie w Phoenix. Środa, 3:00 nad ranem.