Blamaż

Blazers (5-4) @ Clippers (7-1) 80-111

Drugi mecz w przeciągu doby, podróż do Los Angeles, niewygodny i "cięty" rywal, kontuzja gracza podstawowej "piątki". W takich okolicznościach przyrody trudno było o optymizm przed pojedynkiem z ekipą CP3. Ale efekt końcowy przerósł największych pesymistów.

Aminu był jednym z najbardziej krytykowanych graczy od początku sezonu, ale "szlachetne zdrowie, nikt się dowie, jako smakujesz, aż się zepsujesz". Jego brak zabrał nawet tradycyjne tegorocznie dobre otwarcie. W efekcie Blazers w tym meczu nie prowadzili ani razu, a do remisu doprowadzili raz: wyrównując na 2:2. Ale czego się spodziewać jak przez pierwsze 10 minut goście zebrali wszystkiego 2 piłki. Pod własną tablica co prawda zbierać nie było co, bo Griffin z Jordanem w dziecinny sposób umieszczali piłkę we właściwym miejscu. Ale już w ofensywie po niecelnych rzutach całego teamu okazji było co niemiara. Nawet nie wymagając zastawiania i walki z nadpopudliwym Jordanem (ten facet wykłóca się nawet przy 40-punktowym prowadzeniu), czasami piłka sama wpada w ręce, ale nawet w takich sytuacjach złapanie jej często przerastało zdolności graczy Blazers. Rzutowo było jeszcze gorzej, niech świadczy o tym fakt, że pierwszy rzut za trzy punkty wpadł do kosza rywala w 19 minucie meczu.

Jeżeli ktoś z polskich fanów zerwał się świtem do oglądania naszych ulubieńców, to spokojnie o 5 rano mógł się jeszcze oddać objęciom Morfeusza. Bo wynik rywalizacji był już rozstrzygnięty na początku II kwarty, gdy deficyt sięgnął 30 punktów. Na litość Clippers liczyć oczywiście nie można było, zadra z kwietniowej rywalizacji tkwi w nich głęboko. W efekcie pod koniec III kwarty na tablicy wyników zagościł "świński remis" 90:45. Twarz Blazers miała ratować "trójca": Napier, The Legend, Layman. -31 na koniec meczu to wszystko na co ich było stać. Jeden z polskich trenerów piłkarskich pewnie z dumą by skonkludował, że IV kwarta zakończyła się wyraźnym zwycięstwem.

Po dziewiątym meczu sezonu można skwantyfikować cały szereg felerów zbudowanej za duże pieniądze drużyny. Piszecie o tym konkretnie w komentarzach, więc na razie to zostawmy. Większym bowiem problemem może stać się układ sił na Zachodzie. Na dziś wygląda, że co najmniej cztery drużyny są poza zasięgiem. Liczenie, że co roku LAC będą miały problem w play-off jest złudne. Powtórzenie ubiegłorocznych osiągnięć staje więc pod coraz większym znakiem zapytania. A przecież chyba nie po to podpisywano rekordowe kontrakty żeby było gorzej ...