Również o wolnych agentach

Sezon 2020-21 ruszy 22 grudnia, wcześniej 18 listopada draft, niedługo po nim- termin nie został jeszcze ustalony- powinien ruszyć rynek wolnych agentów. Draftem  i  wolnymi agentami  już się zajmowaliśmy. Dzisiaj  ogólne spojrzenie na politykę personalną Blazers. 

1. Czy Blazers powinni handlować kimkolwiek z trójki: Lillard, McCollum, Nurkić?

Andrzej Tropaczyński: Tego nie można rozpatrywać w próżni. Kogo mogą za nich dostać? Jeśli np. Middletona, Jaylena Browna lub Simmonsa (za przykładową paczkę CJ + Collins i wybory w drafcie) to oczywiście tak. Jeśli Embiid + M. Thybulle za Nurkic + CJ to również zapraszam. Tylko, że o takie wymiany trudno. Nie są niemożliwe, ale rzadkie. Gdyby się tak T a pojawiła to trzeba ją robić. Bardziej prawdopodobny byłby np. Hayward za Cja i tu też można się zastanowić.

Czyli w zamian musiałby przyjść ktoś naprawdę dobry, bo chemia w tym zespole jest świetna i to też jest wartość. Ktoś na podobnym lub lepszym poziomie sportowym i lepiej pasujący. Przy czym rozwój Trenta daje tu większe możliwości niż wcześniej. Obawiam się jednak, że nasz GM to raczej ciepłe kluchy i gołąb na dachu nie zaprząta mu głowy.  

Pomysł wymiany Lillarda jest dla teoretyków. To się nie wydarzy. I dobrze

pdxpl: Nie, swoje stanowisko w kwestii duetu Lillard- McCollum wyjaśniłem dość stanowczo, choć dla wielu zapewne nieprzekonująco. Nurkić to gracz z jednym z najlepszych w tej lidze ratio jakość-kontrakt . Szukanie jakiejś wymiany z jego udziałem w tym momencie nie ma sensu

2. Kogo wolałbyś zatrzymać Whiteside'a czy Anthony'ego?

AT: Melo. Z rolą rezerwowej czwórki. Za minimum, co u niego oznacza ok. 3 mln. Na waciki wystarczy. Skoro tak uwielbia Portland to niech się zgodzi.

Whiteside najpierw musi przejść drogę Dwighta Howarda, czyli zrozumieć jaka jest jego rola na boisku i tego się trzymać. Nie chcę go w Blazers w przyszłym roku, bo jeszcze do tego nie dorósł.

pdxpl: Melo polubił Portland. Blazers zaakceptowali Melo. Jeśli nie zatęskni za wielkomiejskim życiem( pojawiają się plotki o powrocie do Nowego Jorku), to za minimalne pieniądze powinien pozostać. Hassan nie pasuje do współczesnej koszykówki, jest zbyt chimeryczny, również emocjonalnie. 

3. Którym z młodych- Collins, Trent, Simons- handlowałbyś z poczuciem najmniejszej straty?

AT: Wyrzuciłbym z tego pytania Simonsa, bo jego wartość transferowa jest na ten moment żadna. Nic ciekawego nie można tu ugrać, a kto wie, czy nie zrobi w 3 sezonie sporego kroku w przód.

Z pozostałej dwójki prędzej Collinsem, bo za chwilę kończy mu się rookie kontrakt, a decyzja, czy i na ile zaangażować się finansowo nie będzie przy jego skłonnościach do kontuzji prosta

pdxpl: Chyba jednak Simons. W tej chwili cena za niego opiera się głównie na opiniach okołodraftowych. Niewiele z tego już zostało.  Jeśli zbliżający się sezon będzie równie niewyraźny, jak ten ostatni, jego wartość na rynku  spadnie jeszcze bardziej. Gdyby jednak zaczął grać na miarę oczekiwań ... "trzeci bliźniak"  to będzie prawdopodobnie zbyt wiele, jak na jedną drużynę koszykówki

4. Twój ulubieniec z rynku FA '20 będący w zasięgu finansowych możliwości Blazers? 

AT: Joe Harris, choć pewnie dostanie więcej siana niż Blazers są w stanie mu zaoferować. Jeśli wierzysz w jego siepę za trzy z play off to Jae Crowder. To ważne pytanie, bo u niego z tym lekka sinusoida. Tu MLE wystarczy, ale kontrakt musiałby być na kilka lat żeby przelicytować inne kluby Jeśli nie oni to JaMychal Green i to jest już naprawdę realne.

pdxpl: Potrzeby Blazers to skrzydłowy, ktoś pod kosz i back up dla Lillarda. Idąc tym tropem, chciałbym aby Olshey ruszył tyłek w kierunku Jae Crowdera i JaMychala Greena. Klubu, który wygrywa, szuka Jeff Teague. 32-latek za ligowe minimum powinien być wartościowym wsparciem dla Lillarda. 

I na koniec typ- nie zaprzeczam- szokujący, proszę nie wiązać tego z faktem, że stan Oregon wprowadził ostatnio dekryminalizację wszystkich narkotyków. Josh Jackson był moim , ze smutkiem przyznaję, ulubionym graczem w klasie 2017. Poszedł do NBA z numerem 4 i wielkimi oczekiwaniami. Wszystko, co później robił było destrukcją tych nadziei. Gdzie jak nie w liberalnym Portland , kto jak nie Lillard i jego socjalizacyjne talenty, mogą przywrócić Josha Jacksona na właściwą [sic!] ścieżkę. Serio, tu bym zaryzykował.